By Iqbal Quadir

نوشته: اقبال قادر

ترجمه: رضا اصغريان

اقتصاد هندوستان در میان ده قدرت بزرگ اقتصادی دنیا قرار دارد و هجوم آن به برون‌تامینی خدمات فناوری اطلاعات و فرایند کسب‌وکار به‌درستی به‌عنوان موفقیتی بزرگ در خیزش اقتصادی این کشور پاس داشته می‌شود. تحسین‌ها به‌شایستگی نصیب غول‌های نوظهوری چون تی.سی.اس، اینفوسیس و واپرو شده است. سهم اين خدمات فناوری اطلاعات در تولید ناخالص داخلی کنونی هند (از جمله اثرات غيرمستقيم آن) 133‌میلیارد دلار تخمین زده شده است. اما بخش کم‌تر توجه‌شده‌اي در صنعت فناوری اطلاعات هندوستان که سهم به‌سزایی در تولید ناخالص داخلی آن داشته، بی‌شک صنعت تلفن‌همراه است. اين اثر تازه آغاز شده و من اعتقاد دارم تلفن‌همراه در آینده نزدیک ثابت خواهد كرد که به‌مراتب نقش پررنگ‌تری از صنعت «متعارف» فناوری اطلاعات در خيزش اقتصادی هندوستان ایفا خواهد كرد.

هم‌اكنون تلفن‌همراه باعث بهبود زندگی حدود نهصدمیلیون هندی شده است. البته فروش این همه گوشي تلفن‌همراه باعث موج مثبتی از اشتغال شده كه آن هم به‌نوبه خود، افزایش حجم تقاضا در بخش مسکن، تفریحات ‌و سایر کالاها و خدمات را در پي داشته است. صنعت تلفن‌همراه تا به امروز حداقل بیش از پانزده‌میلیون شغل ایجاد كرده که به اندازه ايجاد اشتغال صنعت «متعارف» فناوری اطلاعات هندوستان است. اما تفاوت واقعی این دو صنعت اين است: تلفن‌همراه امكان ارزش‌آفريني را براي تمام ‌اقشار فراهم مي‌كند.

هر زمان كه یک شخص برای برقراری تماس چند روپيه هزینه مي‌كند تا با دریافت اطلاعات در وقت خود صرفه‌جویی كند، در نهایت اوست که سود كرده است. در اين حالت، افراد چه تحصیل کرده باشند یا نباشد، باسواد باشند یا بی‌سواد، در شهر زندگی کند یا در روستا، از هر قشری که باشند بهره‌وري آن‌ها افزايش مي‌يابد. به همين دليل است که مردم عادی متوسط هندوستان با وجود درآمد ناچیز خود، تمایل زیادی به خرید خدمات تلفن‌همراه دارند: چيزي كه براي غربي‌ها اسرارآمیز مي‌نمايد.