By Edward E. Leamer/ Peter K. Schott
نوشته: ادوارد ليمر و پيتر شات
ترجمه: عطيه بطحايي و علي رئوفي
در سال 1980، موانع ناشی از انزواطلبی در كشورهای كمدرآمدی نظیر هند و چین مانع از استخدام نیروی كار ارزانقیمت كشورهای فقیر توسط شركتهای كشورهای پردرآمد میشد. بسیاری معتقد بودند حذف این موانع سیلی از برونتامینی را بهحركت درخواهد درآورد و این موضوع باعث رشد تولید ناخالص داخلی در جوامع با دستمزد پایین و كاهش دستمزد در كشورهای توسعهیافته خواهد شد. اما برخلاف انتظار، این مسئله اتفاق نیفتاد. درآمد شصت درصد از جمعیت جهان كه در كشورهای فقیر زندگی میكنند و بیست درصد از جمعیت كشورهای ثروتمند دنیا بهنسبت سال 1980 رشد داشته است. اما كشورهای دارای درآمد متوسط (بیست درصد از كل جمعیت جهان) شاهد عدمتغییر و سكون درآمدهای خود بودهاند.