BYJeffrey Huang
نوشته: جفری هوانگ
ترجمه: دکتر منوچهر نجمی
اگرچه اينترنت يك مجراي ضروري براي انجام بسياري از فعاليتهاي كسبوكاري است، ولي اهميت جهان فيزيكي را كمتر نميكند. همانگونه كه شكست بسياري از سوداگران وبي نشان داده است، مردم به تماسهاي اجتماعي و ملموس نياز دارند. شركتهايي در آينده پيشرفت خواهند كرد كه بتوانند بين دنياهاي فيزيكي و مجازي تلفيق ايجاد كنند. اما اين كار نيازمند نوع جديدي از معماري كسبوكار است: يك رويكرد جديد براي طراحي فروشگاهها، دفاتر كار، كارخانجات و ديگر فضاهايي كه در آنجا كسبوكار انجام ميشود.
نويسنده كه استاد دانشكده معماري هاروارد است، راهكارهاي كاربردي به مديران و كارآفرينان ارائه ميكند تا در باره ساختاري كه كسبوكارشان در آن انجام ميشود، خلاقانه انديشه كنند. وي چهار چالش را كه طراحان ساختارهاي “همگرا” با آن روبرو هستند، مطرح ميكند. اطلاق همگرا به اين ساختارها به خاطر آن است كه آنها در دو فضاي مجازيو فيزيكي عمل ميكنند. اين چهار چالش عبارتند از: تطبيق شكل با كاركرد، ملموس نمودن حضور سايرين براي ديداركنندگان، شخصي كردن فضاها و نظامبخشي پيوندها.
با استفاده از مثالهاي مختلف از يك خردهفروش لباسهاي مدروز گرفته كه ميخواهد هم در فروشگاههايش و هم از طريق جايگاه وب اجناس خود را بفروشد تا نوعي مشاوره كاملاً جديد، نويسنده نشان ميدهد كه چطور كسبوكارها ميتوانند با هر يك از اين چالشها روبرو شوند. به عنوان مثال، امكان ملموس نمودن حضور سايرين براي ديداركنندگان به اين معني است كه به ديداركنندگان از يك جايگاه وب بايد احساسي از حضور ساير ديداركنندگان جايگاه داده شود. شخصي كردن فضاهاي مجازي و فيزيكي مشتمل بر استفاده از بانكهاي اطلاعاتي است كه به فضاها اين امكان را ميدهد تا سريعاً با ترجيحات كاربر تطبيق يابند.
موفقيت شركتها در تلاش براي تركيب عمليات سنتي و برخط به عوامل متعددي بستگي دارد، اما بدون داشتن يك معماري همگرا كه خوب طراحي شده باشد، هيچ شركتي به طور كامل نخواهد توانست به همافزايي فضاي فيزيكي و تكنولوژي اينترنتي دست يابد.