By Vijay Govindarajan

نوشته: ویجای گووینداراجان Vijay Govindarajan

ترجمه: نازنین وارسته

«فرصت‌جویی برنامه‌ریزی‌شده» عبارتی ‌است که نویسنده برای پاسخگویی به آینده‌ غیرقابل‌پیش‌بینی با توجه کردن به نشانه‌‌های ضعیف (شواهد زودرس روند‌های نوظهور که می‌توان از آن‌ها تغییرات مهم در جمعیت، تکنولوژی، علایق و نیازهای مشتری و نیروهای اقتصادی، زیست محیطی، تنظیمی و سیاسی را استخراج کرد) به‌کار می‌برد. این توجه منجر به دیدگاه‌های تازه و تفکر غیرخطی می‌شود که به یک سازمان کمک می‌کند تا آینده‌های متنوع را تصور کرده و برای آن‌ها برنامه‌ریزی کند. فرصت‌جویی برنامه‌ریزی‌شدهْ رشته‌ای است که یک سیستم چرخه‌ای برای ایده‌های جدید می‌سازد؛ ظرفیت اولویت‌بندی، بررسی و عملی‌کردن این ایده‌ها را توسعه می‌دهد و فرهنگی سازگاری‌پذیر می‌سازد که از تغییر مداوم استقبال می‌کند. گووینداراجان نظریه‌اش را با چند داستان تکان‌دهنده از شرکت‌ها به‌تصویر می‌کشد. برای مثال، شرکت خدمات مشاوره تاتا تصمیم گرفت فعالیت‌های مرکز تلفن به‌سرعت در حال رشدش را در اوج آن متوقف کند، چرا که رهبرانش می‌توانستند ببینند تکنولوژی‌ها به سوی رایانش ابری حرکت می‌کنند و شرکت‌های جهانی در نهایت خواستار خدمات بیرونی برتر و استراتژیک‌تر خواهند شد. مراکز تلفن فقط در راه رسیدن به چنین آینده‌ای قرار می‌گرفتند. و هاسبورو، تولید‌کننده اسباب‌بازی و بازی، بر اساس تغییرات تکنولوژیک و جمعیتی متعدد در دهه نود میلادی عمل کرد تا بر رقیب اصلی خود، ماتل، پیشی گیرد.