By Richard Wise & David Morrison
نوشته: ريچارد وايز و ديويد موريسون
ترجمه: مونا شاکرین
ویراستار: حسین حسینیان
استفاده از اينترنت جهت آسانسازي تجارت ميان شركتها منافع بسياري را (مانند كاهش هزينهها و دسترسي بيشتر به خريداران و فروشندگان) نويد ميدهد. با وجود اين، دانش كمي در باره نحوه تكامل تجارت كسبوكار-با-كسبوكار موجود است. نويسندگان به اين بحث ميپردازند كه تغييرات دو دهه اخير صنعت خدمات مالي راهكارهاي مهمي ارائه ميدهد. آنها ميگويند كه تبادلات منبع ارزشي كليدي در بازارهاي حساس به اطلاعات نيستند، بلكه ارزش در ميان گروهي از متخصصين كه بر فعاليتهايي نظير بستهبندي، استانداردسازي، آربيتراژ و مديريت اطلاعات تمركز نمودهاند، جريان مييابد.
از آنجا كه نقدينگي جهت به انجام رساندن تجارت كارا حياتي است، تبادلات به صورت مجموعه نسبتاً كوچكي از ابرتبادلات شكل گرفتهاند. سرمنشاسازان (originators) به تركيب تبادلات مالي پيچيده قبل از ارسال آنها به ابر تبادلات جهت اجرا ميپردازند. سوداگران الكترونيكي كه مايل به سرمايهگذاري در بخشهاي ناشناخته بازار هستند، گرايش به تمركز در بخشهايي از بازار كه محصولات نسبتا استاندارد شده ميتوانند به راحتي ميان خريداران و فروشندگان تبادل گردند، را دارند. در بسياري از بازارها تبادل داراييها در طرف خريداران شبكههايي را ايجاد مينمايد كه به تامينكنندگان امكان تبادل و يا تجارت سفارشات را در بين خود آنها بعضاً پس از آنكه مبادلات مالي اوليه با مشتريان در ابرتبادلات صورت پذيرفت را ميدهد.
همگام با اهميت يافتن قدرت در تشخيص و سرمايهگذاري در (اهرمهاي) پوياي بازار براي بسياري از شركتها، مهارتهاي سنتي در زمينههايي مانند گسترش محصولات و بازاريابي از اهميت كمتري برخوردار خواهند گرديد.