By Thomas H. Davenport
نوشته: توماس داونپورت
ترجمه: عاطفه پاشازاده
با وجود افزایش پرهیاهوی برونتامینی، شركتهای زیادی هنوز بیشتر فرایندهای خود را خود انجام میدهند، زیرا روشی برای مقایسه قابلیتهای سازمانهای بیرونی و خود سازمان وجود ندارد. با توجه به امكانناپذیری مقایسه، تعجبآور است چرا امروزه همه بهدنبال برونتامینی هستند. اما تعجب ندارد كه هزینه، اولین معیاری است كه شركتها در ارزیابی تامینكنندگان بیرونی به آن توجه میكنند یا بیشتر شركتها از رابطه تامینی خود رضایت ندارند.
نویسنده میگوید دنیای جدیدی در حال ظهور است كه تغییرات زیادی در شكل و ساختار همكاریها بهوجود خواهد آورد. بهزودی مجموعه وسیعی از استانداردهایی تدوین میشود كه تعیین بهبود یا عدم بهبود یك فرایند كسبوكاری از طریق برونتامینی را امكانپذیر میكند. این استانداردها به كسبوكارها كمك میكنند تامینكنندگان بیرونی را ارزیابی و هزینه/فایده برونتامینی را مقایسه كنند. در نتیجه، این هزینهها و فایدهها آنقدر برای خریداران ملموس میشوند كه فرایندهای برونسپرده همهگیر شده و قیمتها كاهش زیادی خواهند یافت.
هزینه و خطر كم برونتامینی جریان انتقال مشاغل را سرعت داده، شركتها را مجبور به بازبینی راهبردها كرده و مبنای رقابت را تغییر میدهد. سرعت جذب استانداردهای فرایند توسط بعضی كسبوكارها نشان میدهد حوزههای بكر قبلی مستعد تغییر شدهاند. برای مثال، موسسه اس.ام.آی وابسته به گروه كارنگیملون، استانداردی جهانی موسوم به «مدل بلوغ قابلیت» برای فرایند طراحی نرمافزار تدوین كرده است.
شركتهایی كه فاقد استاندارد فرایند هستند، بهتر است با همكاری مشتریان، رقبا، تامینكنندگان نرمافزار، كسبوكارهایی كه احتمالاً برونتامینی را بهعهده خواهند گرفت و محققان و تدوینكنندگان استاندارد، اقدام به تدوین استاندارد كنند. تنظیم استاندارد موجب بهبود فرایندهای داخلی و برونسپرده میشود.