By Daniel Isenberg
نوشته: دانیل آیزنبرگ
ترجمه: علی گلپایگانی و دکتر سیدکامران نوربخش
نزدیک به یک سده، شرکت‌های نوپا کار خود را با تمرکز بر بازارهای داخلی شروع می‌کردند. اما اکنون تعداد روزافزونی جهانی متولد می‌شوند و در پی دنبال‌کردن فرصت‌های ناشی از فاصله، یادگیری مدیریت از راه دور عملیات و یافتن بهترین مناطق برای استقرار کارخانه، شکار بهترین نخبگان، جذب مشتاق‌ترین سرمایه‌گذاران و سودآورترین مشتریان در هر گوشه و کنار برمی‌آیند.
این کار آسان نیست. آیزنبرگ، استاد هاروارد در تحقیق خود دریافته که نوپاهای جهانی با سه چالش روبه‌رو هستند. نخست چالش‌های تدارکاتی و موانع روانی قرار دارند که برآمده از فاصله جغرافیایی و تفاوت‌های فرهنگی، زبانی، سیستم‌های آموزشی، مذهب و سطوح متفاوت توسعه اقتصادی هستند. حتی موضوع پیش‌پاافتاده‌ای مثل تعیین زمان‌بندی روزهای کاری در بخش‌های پراکنده سازمان در اقصی نقاط عالم، می‌تواند باعث تنش میان کارکنان شرکت‌های نوپا شود. دوم، مدیریت بر چالش‌ها و فرصت‌های محیطی (مثل محیط‌های سیاسی، قانون‌گذاری، قضایی، مالیاتی و کارگری متفاوت) است. سوم، همانند همه پروژه‌های مخاطره‌آمیز، نوپاهای جهانی باید برای رویارویی با حاکمان بزرگ بازار با منابعی به‌مراتب کم‌تر راهی بیابند.
آیزنبرگ دریافته که کارآفرینان جهانی برای رسیدن به موفقیت، ناچار به ایجاد چهار شایستگی هستند: باید به‌روشنی دلایل جهانی‌شدن را تبیین کنند، بیاموزند با شرکایی قدرتمند ائتلاف کنند، در مدیریت زنجیره تامین جهانی عالی عمل کنند و در نهایت، فرهنگی چندملیتی در سازمان خود خلق کنند.
کارآفرینان نباید از دشواری راه نگرانی به خود راه دهند. جهانی‌بودن نمی‌تواند برای ترسوها هدف مناسبی باشد، اما حتی نوپاها هم می‌توانند با بهره‌گیری از فاصله جغرافیایی به مزیت رقابتی دست یابند...