By Natalie Shope Griffin
نوشته: ناتالی شوپ گریفین
ترجمه: دکتر محمود ساعتچی
بیشتر سازمان‌ها درگیر برنامه بهبود رهبری هستند. این سازمان‌ها كاركنان برجستة خود را به سطوح مدیریتی ارتقا داده و پس از گذراندن معدودی كارگاه‌های آموزشی و سمینار، آنها را در جلوی دهان شیر می‌اندازند. مدیرانی كه توانایی بقا دارند و به‌سختی می‌كوشند، پاداش می‌گیرند و آنهایی كه فاقد این توانایی هستند، تنبیه یا اخراج می‌شوند. مشكل این است كه تعداد نگران‌كننده‌ای از افراد جزء دستة دوم هستند. این وضعیت نه به خاطر آن است كه مدیران فاقد مهارت‌های لازم هستند، بلكه به این دلیل است كه شركت‌ها درك نمی‌كنند كه رویكردهای متعددی برای آموزش حین خدمت رهبری وجود دارد.
در این مقاله، ناتالی شوپ‌گریفین (مشاور بهبود مدیریت و سازمان در شركت ان.اف) چهار نوع رویكرد آموزش حین خدمت مدیران را توصیف می‌كند كه هر یك چالش‌ها و فرصت‌های خاص خود را دارا هستند.
رهبران مردد، همة مهارت‌های لازم را برای مدیری فوق‌العاده بودن، دارا هستند، ولی نمی‌توانند خود را در ایفای نقش رهبری، موفق تصور كنند.
رهبران متكبر، مشكلی عكس رهبران مردد دارند. آنها باور دارند كه تقریباً همة مهارت‌های مدیریتی لازم برای موفقیت را دارا هستند.
رهبران انزواطلب، به نظر دیگران نمی‌آیند، چون خارج از دایرة بستة همكاران خود، با دیگران ارتباط برقرار نمی‌كنند.
بالاخره، رهبران معتادبه‌كار هستند كه كار را بر هر چیز دیگر ترجیح می‌دهند و در هفته، صد ساعت كار می‌كنند.
نویسندة مقاله به توصیف اجمالی روش‌های ویژة آموزش هر یك از این انواع چهارگانة رهبران پرداخته است. با تمركز بر شرایط خاص هر یك از مدیران، سرمایه‌گذاری روی آنها در آغاز كارشان، ارائه مربی‌گری اثربخش و فراهم‌ساختن تجارب مدیریتی واقعی، برنامة توسعه رهبری، توانسته است صدها رهبر موفق تحویل این شركت دهد.