By Fernando Suarez and Gianvito Lanzolla
نوشته: فرناندو سوآرز و جيان ويتو لانزولا
ترجمه: عاطفه پاشازاده
مدیران زیادی بر این باورند كه اولین شركتی كه یك گروه محصولات جدید را عرضه میكند، شروع بینظیری داشته و منافع پایداری را برداشت میكند. اما همیشه اینطور نیست. نویسندگان مقاله به این نتیجه رسیدهاند كه این مسئله بهسرعت تغییر فناوری گروه محصول و تكامل بازار بستگی دارد. شركتها با تجزیهوتحلیل این دو عامل میتوانند موانع موفقیت در پیشگامی را با منابع خود مرتفع كنند.
تكامل تدریجی فناوری و بازار، بهترین شرایط را برای دسترسی به وضعیت غالب و پایدار پیش روی پیشگام قرار میدهد. (هوور در صنعت تولید جاروبرقی مثال خوبی است) شركت در چنین آبهای آرامی میتواند از مزایای خود بدون مهارتهای خارقالعاده یا منابع مالی زیاد دفاع كند.
زمانی كه بازار بهسرعت تغییر میكند (ولی محصول نه)، پیشگام واجد منابع مالی غنی میتواند مزایای بلندمدتی را برداشت كند (مثل سونی در تولید واكمن). شركتی كه منابع محدودی دارد، احتمالاً باید به منافع كوتاهمدت اكتفا كند. زمانی كه بازار ثابت، ولی محصول متغیر است، هر نوع مزایای پیشگامی (پایدار یا كوتاهمدت) غیرمحتمل است. تنها شركتهای دارای منابع غنی باقی میمانند (سونی و دوربین دیجیتال پیشروی آن را در نظر بگیرید.)
تغییر شدید فناوری و بازار بدترین شرایط را در پی دارد. اما اگر شركتها شم خوبی برای شناسایی زمان خروج داشته باشند، دستیابی به منافع ارزشمند كوتاهمدت ممكن است (مثل وقتی كه نتاسكیپ به تملك اِی.او.ال درآمد.)
قبل از ورود به یك بازار جدید باید محیط را تجزیهوتحلیل، منابع خود را ارزیابی و سپس نوع مزیت پیشگامی كه بیشتر قابلدسترس است را تعیین كنید. زمانی كه وارد آب شدید، راهی جز شناكردن ندارید.