By Roger Martin
نوشته: راجر مارتین
ترجمه: دکتر حسین سلیمانی
سرمايه‌داري نوين را مي‌توان به دو دوره عمده تجزيه كرد. دوره اول، سرمايه‌داري مديريتي، از سال 1932 آغاز شد و بر اساس مفهوم بديع آن زمان تعريف مي‌شد كه شركت‌ها بايد مديريت حرفه‌اي داشته باشند. دوره دوم، سرمايه‌داري ارزش سهام‌دار، در سال 1976 آغاز شد. اصل حاكم بر اين مفهوم آن است كه هدف هر شركت بايد بيشينه‌سازي ثروت سهام‌داران باشد. از منظر اين تفكر، اگر بنگاه‌ها اين هدف را دنبال كنند، هم سهام‌داران و هم جامعه بهره‌مند خواهند شوند. اين طرز فكر به‌طور غم‌انگيزي ناقص است و وقت آن رسيده كه آن را رها كنيم و به دوران سوم روي آوريم: سرمايه‌داري مشتري‌محور.