شرکت‌ها مخزني براي نقدینگی هستند، ارزش بازاري سهام پایین است و سرمایه‌گذاران سهامي خاص روی تلی از سرمایه تشنه سرمایه‌گذاری نشسته‌اند. آشكارا شرایط اقتصادی برای دوران جدیدی از تملک‌های سازمانی مناسب است. اما شايد این بار، هیات‌مدیره‌های شرکت‌های هدف، شرایط دشوارتری را براي دفع اين مهاجمان تجربه می‌کنند. علت آن است که اثربخشي استراتژي‌های تدافعی سال‌های 1990 و 2000، امروزه نامحتمل است. تاکتیک کلاسیک ضدمهاجمين، «جام زهر»[2]، در حال محوشدن از توپخانه شرکت‌هاست. تحقیقی که من به همراه استیون هرسکوویچی و برایان باربتا از گروه آنالیسیس انجام دادم، شبهاتی را در مورد دیگر خط دفاعی (قوانین ايالتي ضدتملک) پیش می‌آورد.

جام زهر به‌طور چشمگیری هزینه تملك‌هاي ناخواسته را افزایش می‌دهد و به مدیران شرکت‌های هدف، امكان وتوکردن پیشنهادهای خریداران متخاصم را (حتا برخلاف نظر سهام‌داران) می‌دهد. اما در حال حاضر و پس از سال‌ها فشار سهام‌داران براي پايان‌دادن به روش جام زهر، 28 درصد از شرکت‌های اس.اند.پي1500 آماده كاربرد آن هستند، در حالی که این رقم در سال 2005 برابر 54 درصد بود.