مدیران خط مقدم مدیریت فرامرزی، دیدگاه‌های خود را ارائه می‌کنند:

لوک مینگت، از میشلن فرانسه، از اهمیت آموزش فرهنگی سخن می‌گوید؛ نه‌فقط برای انتصاب مدیران در بیرون مرزها که برای آن دسته از کارکنان محلی که همکارانی از سراسر دنیا دارند. او از تجربه خود در آموختن برقراری ارتباط در فرهنگ‌های گوناگون می‌گوید که بازتابی از اقدامات گسترده‌تر فعالان صنعت لاستیک است.

ادواردو کارید، از تلفونیکا در مادرید توضیح می‌دهد، شرکت‌های چندملیتی جوان در تلاش برای آن‌که به‌واقع شرکت جهانی شوند، چگونه در استعدادهای چندگانه سرمایه‌گذاری می‌کنند. او می‌گوید، گرچه در ابتدا رهبران بر فرستادن مدیران اسپانیایی به خارج تکیه می‌کردند، اکنون این مسیر دوسویه است.

تاکئو یاماگوچی از هیتاچی ژاپن، تلاش خود را در ایجاد نظام جهانی استاندارد منابع انسانی و فرایندهای آن در میان 948 شرکت یک‌پارچه‌شده، با جزییات بیان می‌کند: «سه سال پیش، هیچ روش نظام‌مندی برای رصد کارکنان، ارزیابی عملکرد آن‌ها یا شناسایی رهبران آینده نداشتیم، ولی امروز داریم.»

شِین تجارتی از هانی‌ول آمریکا از سازمان صنعتی قدرتمندی صحبت می‌کند که راهبرد خود را به سمت مناطق جدیدی مانند چین، هند، ویتنام و اندونزی تغییر می‌دهد. او می‌گوید: «ما این بازارها را، به جای بازارهای نوپدید، مناطق با رشد بالا می‌نامیم، چرا که بیش از نیمی‌از تمام رشد هانی‌ول بر آن‌ها استوار است.»