هدف از اين نوشتار، استخراج مصاديق عملي مولفه‌‌هاي تفكر استراتژيك در رفتار شركت مورد مطالعه است. در ادبيات كسب‌وكار، مفهوم استراتژي زاييده­ فضاي رقابتي و محدوديت منابع است. به‌عبارت ديگر، رويكرد استراتژي اين امكان را ايجاد مي­كند تا با شناخت موضوعات اصلي و تمركز منابع براي تحقق آن‌ها، به بالاترين منافع ممكن در مقابل رقبا دست يافته شود. در واقع، مي­توان گفت درون‌مايه­ اصلي «استراتژي»، «فرصت»‌‌‌ها هستند. بدون دستيابي به فرصت­هاي استراتژيك، منافع استراتژيكي در كار نخواهد بود. در اين نوشتار ابتدا به نشانه­هاي يك شركت موفق در ادبيات مديريت پرداخته مي‌شود و سپس معيارهاي مناسب جهت انتخاب يك شركت موفق ايراني معرفي مي‌شوند.

از سوي ديگر با استفاده از ابزار اكتشافي تحقيق تلاش خواهد شد مولفه­هاي رويكرد به­كارگيري تفكر استراتژيك در عمل شناسايي شوند. اين كار در فرايند اين تحقيق با انجام مصاحبه­ با موسسان و مديران ارشد شركت و از طريق روش رويش نظريه انجام گرفت که طی آن با تحليل يك‌صد صفحه متن و حدود 45000 کلمه در نرم افزار اطلس‌‌تي سيزده عامل موفقيت استخراج و با ترسيم روابط بين اين مفاهيم، شش گروه شکل‌دهنده‌‌ موفقيت شرکت به‌دست آمد. اين شش زیرگروه نيز به نوبه خود به دو گروه اصلي منجر شدند. در نهايت، شبكه­ مفهومي ناظر بر عوامل موفقيت شركت که شامل مولفه‌هاي تفکر استراتژيک است، ترسيم شده و در پيوند با الگوهاي تفکر استراتژيک موجود در ادبيات، مورد مقايسه قرار مي‌گيرد.