نوشته: جیمز ویلسون

ترجمه: ندا سراج

فرایند خودآگاهی یافتن به‌طور سنتی به‌صورت غریزی و بازخورد تجربی بوده است. اما این واقعیت به لطف رشته در حال رشد خودتحلیلی (گردآوری و تحلیل داوطلبانه داده‌های شخصی به‌منظور بهبود) در حال تغییر است.

‌جیمز‌ویلسون،محققارشدآموزشمدیران کالجبابسون، برخی ابزارهای خودتحلیلی را معرفی می‌کند که کارمندان تمام سطوح و در بیش‌تر صنایع به‌طور روزافزونی از آن‌ها استفاده می‌کنند. او با ذکر ابزارهای به‌کاررفته در سه حوزه (خود تفکری، خود جسمی و خود عاطفی) نتایج عملی افراد خاصی را شرح می‌دهد که چگونه برخی افراد، داده‌های مربوط به تفاوت‌های جزئی احساس و عملکرد هر روز خود را گردآوری و تحلیل کرده‌اند. ویلسون ادعا می‌کند بهترین دستاوردها زمانی به‌دست می‌آیند که تحلیل‌ها با داشتن برنامه‌ای در ذهن انجام گیرند.

خودتحلیلی اکنون در ابتدای راه خود است، اما دو روند در حال شکل‌گیری است: ابزارها رفته‌رفته دقیق‌تر و تحلیل‌های آن‌ها کلی‌تر می‌شوند. خودتحلیلی اگر درست به‌کار رود، می‌تواند شواهد متقنی فراهم سازد که افراد نیازمند و خواهان رسیدن به شغل و زندگی رضایت‌بخش‌تر و پربارتر هستند.