Tim Sullivan
نوشته: تیم سالیوان
در فیلم علمیتخیلی بیسکویت سبز که ساخته سال 1973 است و در سال 2022 اتفاق میافتد، چارلتون هستون نقش فرانک تورن، یک کارآگاه پلیس شهر نیویورک را بازی میکند که در شرایط بسیار بدی از جمعیت زیاد، کمبود منابع، چرک و دوده، بیعدالتی و... در یک تابستان ابدی مرطوب و آلوده زندگی میکند. غذای واقعی دیگر در دسترس نیست، بنابراین همه با غذای مصنوعی و فرآوریشده گذران میکنند.
من آخر ماجرا را برایتان میگویم (مواظب باشید قصه لو میرود) که غذای ملقب به بیسکویت سبز، همانطور که هستون بهطرزی عالی در صحنه نهایی فیلم آشکار کرد، از آدمها ساخته شده بود.
واحد پول دیجیتال نیز در حقیقت از آدمها ساخته شده است. هر قدر جزئیات فنی رمزنگاری[3]، بانکهای اطلاعاتی رشدیابنده[4]، الگوریتمهای ثابتشونده[5]، دادهکاوی و انبارههای مرکزی مجازی همراه آن پیچیده باشند، این واحد پولی بیش از آنکه به فناوری وابسته باشد، به ارتباطات اجتماعی حقیقی وابسته است، هرچند اغلب به فناوری توجه بیشتری میشود.
در قلب هر واحد پولی، مسئله اعتماد نهفته است: اعتماد به دیگران. در نهایت هر چیزی را میتوان بهعنوان واسطه تبادلی مورد استفاده قرار داد، به شرط آنکه کمیاب باشد، مانند طلا، کاغذ ضدجعل، سیگار، کنسروهای ماهی، کلههای بزرگ سنگی و چیزهایی که همه بر سر آن توافق کنیم.
[1] تیم سالیوان، مدیر ویراستاری انتشارات هاروارد بیزنس ریویو است. وی نویسنده همکار در کتاب «سازمان: منطق پنهان دفترکار (انتشارات توئلو، 2013 ) است.
[2] . نسیم غنبرطهرانی، دارای دکترای مهندسی صنایع از دانشگاه تربیت مدرس و عضو هیاتعلمی دانشگاه خوارزمی و مشاور مدیریت است.