هرچه درباره مسطح‌بودن دنیا شنیده‌اید فراموش کنید. امروزه عرصه جهانی مملو از رشد نامتعادل، حمایت از تولیدات داخلی و اختلافات قومی،مذهبی و زبانی است. تفاوت‌ها هنوز اهمیت دارند.
به‌عقیده نویسنده، هر چند اين روزها آرمانشرکت به‌واقع جهان‌وطنخيلي محبوب شده، ولی در عمل قابل‌اجرا نیست. نگاهی به شركت نيوزكورپوريشن روپرت مورداک اندازید کهبازيگر اصلی در صنعت تلویزیون از استرالیا و انگلیس گرفته تا آمریکاست. اما اين شركت دربدو ورود به بازار رسانه‌های آسیا با نادیده‌گرفتن خواست ساکنین انگلیسی‌زبانی که برنامه‌ها را به زبان محلی ترجیح می‌دادند و همین طور اظهار نظرش درباره خطری که ماهواره‌ها برای حکومت‌های تماميت‌خواه منطقه داشتند (و باعث ممنوعيت آنتن‌های ماهواره در چين شد) مرتکب اشتباهی بزرگ شد. شرکت نیوزکورپوریشن، پا را از زادگاهش استرالیا فراتر گذاشت، ولی نتوانست دموكراسي انگليسي خود را منتقل كند.
فقط با تمرکز بر درک تفاوت میان انسان‌ها،فرهنگ‌ها و کشورها (و نه حذف آن‌ها)می‌توانيم یک استراتژی و سازماني جهانی داشته باشيم. ابزاري که می‌تواند براي دركمهم‌ترین تفاوت‌ها به شما کمک کند،نقشه ریشه‌ای است. اين نقشه،اندازه کشورها را با توجه به معيارهایي تعيين مي‌كندكه بازتابنده ديدگاه خاص يك ملت (مثل ميزان خرید خدمات صنعتی از شركت‌هاي داخلي) هستند.
دست‌كم در ميان‌مدت، ممكن است رویکرد جهاني، سازمان‌ها را به جاي اجماع و آربيتراژ به سمت استفاده از استراتژي انطباق با بازارهاي محلي سوق دهد. البته برآمدهاي ديگري هم بايد مدنظر قرار گيرند. شركت‌ها بايد سعي كنند سازمان‌هايشان را در جهت مديريت تفاوت‌هاي بيروني با كشورهاي ديگر دوباره سازماندهی کنند و رهبراني پرورش دهند كه ایجاد پل میان فرهنگ‌ها و ملت‌هاي مختلف را بشناسند.