By Robert Kegan/ Lisa Lahey/ Andy Fleming/ Matthew Miller

نوشته: رابرت کیگان و لیزا لاهی و اندی فلمینگ و متیو میلر

ترجمه: دکتر احمد عیسی‌ خانی و الهه صفدریان

بسياري از افراد در تلاش برای پنهان‌كردن ضعف‌هایشان از همكاران، انرژی زيادي در محل كار صرف مي‌كنند. نويسندگان معتقدند اين موضوع بزرگ‌ترين عامل اتلاف منابع کم‌وبیش در همه سازمان‌هاست. هنگامی ‌كه به دنبال یافتن شركت‌هايي بودیم که در آن جا کارکنان اشتباه‌هایشان را نه به‌عنوان آسیب‌پذیری بلکه به‌عنوان فرصتی ناب برای رشد می‌بینند، تنها تعداد اندك و انگشت‌شماري را پیدا کردیم. دو شركت متمایز بودند: شركت سرمايه‌گذاري بريج‌واترآسوشیتس و ديگري، شركت مديريت املاك دكوريون که ‌مالك سينما و خانه سالمندان است. هر دو شركت به توسعه تک‌تک کارکنان جهت انجام بهتر وظايف روزانه‌شان متعهد بوده و هر دو در زمينه كاري خود بسیار موفق هستند.

نویسندگان ساعت‌هاي زيادي را صرف مشاهده اقدامات كاركنان و مصاحبه با آن‌ها در همه سطوح كردند. چيزي كه یافتند این بود که كاركنان برای یافتن ریشه مشکلات ایجادشده و یافتن راه‌حل‌های مولد برای انجام کارها در جلسات و نشست‌های تک‌به‌تک، در طول ساعات كار روزانه‌شان با یک‌دیگر همکاری می‌کردند. بسياري از شركت‌ها به دنبال تحلیل ريشه‌ای مشکلات هستند، ولی در ورود به دنیای درونی فرد، یعنی جایی که مشکل از آن‌جا شروع می‌شود (برای مثال، گرایش به پرهیز از رودررو شدن، اقدام قبل از تفکر درباره امور، ابراز خصومت در صورت انتقاد از ایده فرد و سایر تفکرات و رفتارهای غیرمولد) متوقف می‌شوند. در دكوريون و ‌بريج‌واتر همه (از مدیرعامل تا کارکنان تازه‌کار) درباره شناسایی و غلبه بر این الگوها به‌عنوان بخشی از انجام خوب كار تلاش می‌کنند.