با وجود سودآوری بالای شرکت‌‌ها و شکوفایی بازار سهام، اغلب آمریکاییان در رونق مجدد اقتصادی سهمی ‌ندارند. در حالی که یک‌دهم درصد افرادی که بالاترین میزان دستمزد را دریافت می‌کنند درصد بسیار بزرگی از درآمد را به خود اختصاص داده‌اند، مشاغل مناسب در حال از بین رفتن و مشاغل جدید ناامن هستند و دستمزدهای پایینی برای آن‌ها پرداخت می‌شود.

یکی از دلایل اصلی این است که شرکت‌‌ها به‌جای سرمایه‌گذاری سود خود در فرصت‌های در حال رشد، از آن‌ برای بازخرید سهام استفاده می‌کنند. 449 شرکت در فهرست اس.اند.پی‌پانصد را در نظر گیرید که بین سال‌های 2003 تا 2012 سهام‌شان در بازار بورس ‌عرضه شده است. در طی این زمان، آن‌ها 54 درصد از درآمدشان (حدود 2.4 تریلیون دلار) را برای بازخرید سهام خودشان صرف کردند. سود تقسیم‌شده 37 درصد درآمدشان را به خود اختصاص داد. از این رو پول اندکی برای توسعه ظرفیت‌های بهره‌ور یا پرداخت‌های مناسب‌تر به کارکنان باقی ماند.

چرا چنین منابع عظیمی ‌به بازخرید سهام اختصاص داده می‌شوند؟ دلیل این است که ابزارهای سهم‌پایه درصد اصلی پرداخت‌های مدیران را تشکیل می‌دهند و بازخرید موجب می‌شود قیمت‌های سهام در کوتاه‌مدت افزایش یابد. بازخرید سهام باعث می‌شود پاداش‌های بی‌حدی به مدیران داده شود و در نتیجه، نابرابری اقتصادی در ابعاد گسترده روی دهد. از آن‌جایی که آن‌ها به‌جای خلق ارزش مشغول بهره‌برداری از آن هستند، سلامت اقتصادی را به‌خطر می‌اندازند. برای حفظ رونق اقتصادی در کشور، دولت‌ها و رهبران کسب‌وکار باید اقداماتی برای متوقف‌کردن این رویه انجام دهند.