ترجمه: مرضیه السادات متولیان

سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر شرکتی که برای سرمایه‌گذاری استراتژیک ابداع شده، اکنون بر بازده مالی تمرکز می‌کند.
رویکرد سنتی به سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر برای بسیاری آشناست؛ یک شرکت سرمایه‌گذاری به‏دقت سرمایه خود را بین مجموعه‌ای از شرکت‌های نوپا تقسیم می‌کند، با علم به این‌که بسیاری از آن‌ها شکست خواهند خورد، اما اگر
خوش‌شانس باشد، بازده مالی معدودی از آن‌ها این کار را به‏شدت سودآور می‌سازد. اما برای بیش از چهل سال، مدل دیگری نیز وجود داشته ‌است: سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر شرکتی که در آن یک شرکت بسیار بزرگ در شرکت‌های نوپایی که اغلب در صنایع مجاور آن فعالیت دارند، سرمایه‌گذاری می‌کند. در حالی که سرمایه‌گذاران مخاطره‌پذیر سنتی به‏طور کلی فقط دنبال بازده مالی هستند، انگیزه بیش‌تر سرمایه‌گذاری‌های مخاطره‌پذیر شرکتی نتایج راهبردی است. آن‌ها فهمیده‌اند که شرکت‌های بزرگ اغلب نمی‌توانند هم‌پای شرکت‌های نوپا در خلق نوآوری‌های شگرف باشند، بنابراین از عملیات سرمایه‌گذاری مخاطره‌پذیر خود برای کسب بینش درباره محصولات جدیدی که می‌توانند بر موقعیت رقابتی آن‌ها اثر بگذارند، استفاده می‌کنند (شاید هم برای پرشی برای تملک یک شرکت نوپا به هنگامی که معلوم می‌شود نوآوری آن بازار را تغییر خواهد داد).