By Steven J. Spear
نوشته: استيون اسپير
ترجمه: دكتر مريم شريفيان ثاني
امروزه، ایمنی شما در بیمارستانی در ایالات‌متحده، تقریباً به همان اندازه‌ای است كه در حال پرش با چتر از روی یك پل یا یك ساختمان باشید. اما الزاماً چنین نباید باشد. درست همین حالا، بعضی بیمارستان‌ها، بدون هیچ قانون جدید یا تغییر شكلی در بازار و با سرمایه‌گذاری مالی اندك یا اصلاً بدون هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری، در حال انجام اصلاحات كوتاه‌مدت زیادی هستند. این سازمان‌ها به جای این‌كه منتظر دنباله‌روی از تغییرات سازوكار بازار باشند، رویكردی عملیاتی را نسبت به مراقبت بیمار اتخاذ می‌كنند.
این مقاله، ضمن طرح موارد و مثال‌های مختلف با ذكر جزئیات، توضیح می‌دهد چگونه پزشكان، پرستاران، تكنسین‌ها و مدیران با به‌كارگیری قابلیت‌هایی مشابه در طراحی عملیات و انجام اصلاحات پیش‌بردی نظام معروف تولید تویوتا به‌طور چشم‌گیری اثربخشی مراقبت بیماران را افزایش می‌دهند و به‌طرز فوق‌العاده‌ای هزینه آن را پایین می‌آورند. آن‌ها در حال از بین‌بردن ابهام در ستاده سیستم، مسئولیت‌ها، ارتباطات و روش‌های فرایندهای كاری خود هستند. این تغییرات (كه می‌توانند در طول یك روز كاری عادی انجام شوند و بعضی اوقات در چند ساعت) به منظور ایجاد روشنگری در موارد زیر طراحی می‌شوند:
· چه رویه‌ای برای كدام بیمار به كار می‌رود (ستاده)؛
· چه كسی چه جنبه‌ای از كار را انجام می‌دهد (مسئولیت)؛
· دقیقاً از چه نشانه‌هایی برای مشخص‌كردن این‌كه كار باید شروع شود، استفاده می‌شود (ارتباطات) و
· به‌طور دقیق، هر گام از كار چگونه انجام می‌شود (روش).
نكته‌ای كه به همین اندازه اهمیت دارد، نقش در حال تغییر مدیران است: از فرشتگان نجاتی با راه‌حل‌های ازپیش‌آماده به افرادی حل‌كننده مشكلات كه به همكاران در یادگیری روش‌های آزمایشی كمك می‌كنند. بنابراین، بیمارستان‌ها خود را از بند فرهنگ مقابله موردی و بدون‌برنامه رها می‌سازند. فرهنگی كه هر روزه موجب پنهان‌ماندن علل ریشه‌ای بسیاری از مشكلات می‌شود، حیف‌ومیل زیادی به‌وجود می‌آورد و به مرگ‌ومیرهای بی‌جهت می‌انجامد.