اکنون زنگ خطر نابودی تدریجی کره زمین به‌واسطه برهم خوردن تعادل محیط زیست و یا تهدید آن توسط انسان به صدا درآمده است. با روند کنونی توسعه شهرنشینی، گسترش صنایع، بالارفتن دمای زمین، نابودی جنگل‌ها، مراتع وتالاب‌ها، مصرف بی‌رویه انرژی و حذف تنوع زیستی، تخریب محیط زیست اجتناب ناپذیر است. درحال حاضر بیش‏تر دولت‏ها ، سیاستگذاران و مجامع بین‏المللی به دنبال راهکارهای اجرای توسعه پایدار به‏عنوان راه حل معضلات زیست محیطی هستند.
   کشور ایران نیز در چهار حوزه آب، خاك، انرژي و آلودگي هوا، به‏صورت جدی با مشکلات زیست‏محیطی روبرو است.
  اکنون به‏نظر می‏رسد خط‏مشی فعالیت در مدیریت محیط‏زیست می‏بایست متمرکز برفرایندهای اجرا باشد نه تغییرات ساختار و قوانین. ترویج سرمایه‏گذاری مستقیم در مدیریت زیست‏محیطی، فرهنگ‏سازی در جامعه، بسترسازي جهت ارتقای فرهنگ زیست‏محیطی با تکیه برقابلیت‏های آموزشی و پژوهشی و اهمیت دادن به نقش زنان در توسعه محیط زیست، استفاده از فناوری‏های نوین بیو تکنولوژی و نانو تکنولوژی در رابطه با مدیریت پسماند و بازیافت، اجرای استاندارد‏های جهانی بهداشت آب‏وخاک، بهبود پایش زیست‏محیطی و ارزشگذاری اقتصادی در این حیطه اجتناب ناپذیر است. و از همه مهم‏ترنگاه مثبت دولتمردان به توسعه پایداروپیشگیری از عقیم ماندن طرح‏ها وبرنامه‏های در دست اجرا و گنجاندن راهبردهای زیست‏محیطی در تمام سیاست‏های بخشی دولت می‏تواند چشم‏انداز روشنی در خروج از وضعیت کنونی ترسیم نماید.