اگر نرخ اشتغال زنان در آمریکا، ژاپن و مصر برابر با مردان بود، تولید ناخالص ملی آن‌ها به‌ترتیب پنج درصد، نه درصد و 34 درصد بيش‌تر مي‌شد.
حال چگونه کشورها می‌توانند مشارکت اقتصادی زنان را بالا ببرند؟ محققین در شرکت بوز.اند.كامپاني به ارزیابی دو شاخص در بیش از يكصد کشور پرداختند. این شاخص‌ها عبارت بودند از سیاست‌هایی که كشورها برای حمایت از زنان داشتند، مانند تضمین دسترسی به تحصیلات و احترام و دستاوردهای اقتصادی زنان که شامل سطح مشارکتشان در نیروی کار و اشتغال در رده‌های شغلی بالا بود. ماتریس اين مقاله نشان می‌دهد که چگونه کشورها مقایسه و ارزیابی می‌شوند.
محققین بوز برآورد می‌کنند که در دهه آینده، نزدیک به یک‌میلیارد زن می‌توانند وارد اقتصاد جهانی شوند. این تعداد، هم‌تراز با جمعیت هند و چین است که در سال‌های اخیر آن‌ها را تبدیل به نیروگاه‌های اقتصادی کرده است. انجل گوریا، دبیر کل سازمان همکاری اقتصادی و توسعه بر این باور است كه «زنان سرمایه‌ای در دنیای اقتصاد هستند که بيش‌ترین عدم‌بهره‌برداری را به خود دیده‌اند.» به‌نظر می‌رسد همان‌طور که سطح آموزش و پرورش بالا می‌رود و شرکت‌ها پذیرنده‌تر می‌شوند، موازنه‌ای به سمت تغییر شکل می‌گیرد