By Nathan Furr/ Daniel Snow 

نوشته: ناتاهان فر و دانیل اسنو

ترجمه: علی فدوی‌ نیا

چگونه فناوری‌های ترکیبی کمک به جلوگیری از ویرانی شرکت‌ها و شکل‌دهی آینده خود می‌کنند‌؟ واکنش به نوآوری ‌ویرانساز ‌می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های پیش روی مدیران در شرکت‌های جاافتاده باشد. از یک سو، به آن‌ها هشدار داده شده که ‌ویرانساز‌ی ‌می‌تواند در کسب‌وکارشان پیشروی و آن را تخریب کند. از سوی دیگر، تجربه به آن‌ها نشان ‌می‌دهد ‌ویرانسازی‌ها ‌می‌توانند سال‌ها و ‌حتا دهه‌ها به طول انجامند تا عملی شوند. بعضی هم که تهدیدکننده هستند، هرگز اتفاق نمی‌افتند. تعجیل یا تاخیر یک شرکت در پذیرش یک فناوری ‌ویرانساز، منجر به هدررفتن منابع و از بین رفتن مزیت رقابتی ‌می‌شود. در این مقاله، نویسندگان روش موثری برای مدیریت گذر غیرقطعی از یک فناوری، خدمت‏ یا مدل کسب‌وکار جاافتاده به یک مدل ‌ویرانساز ارائه ‌می‌دهند. شرکت‌ها باید فناوری‌های ترکیبی را توسعه دهند که عناصر فناوری ‌ویرانساز را با فناوری کنونی ترکیب کرده و پیشنهاد جدیدی ایجاد کند که بین رقابت نسل‌های نوآوری قرار گیرد: خودروی پریوس را در نظر گیرید که ترکیبی از عناصر موتورهای درون‌سوز و برقی را به‌کار ‌می‌گیرد. نویسندگان، هفت نوع فناوری‌های ترکیبی را معرفی می‌کنند که شرکت‌ها ‌می‌توانند از آن‌ها بهره ببرند، بسته به این‌که ‌ویرانسازی در حال اجرا است، تازه شروع شده‏ یا احتمال آن بعید است.