نوشته: دکتر فریبا لطیفی
راستی کن، که به منزل نرسد کج‌رفتار
مضمون غالب در بيشتر نظريه‌ها و آموزش‌هاي مديريت اين است كه هدف اصلي سازمان كسب سود، و مهمترين مسئوليت مديران سازمان‌ها بيشينه‌سازي سود و بازده سهامداران است. تاكيد بيش از اندازه بر اين هدف باعث ميشود كه مديران فراموش كنند كه در مقابل جامعه نيز مسئوليت دارند. چه بسا كه مسئوليت اجتماعي مديران بسيار مهمتر از هدف كسب سود است. در طي سال‌هاي اخير به واسطه افزايش آگاهي‌هاي عمومي از ضرروت توجه همه جانبه به منافع ذينفعان سازمان، بر رعايت موازين اخلاقي در كسب‌و‌كار بسيار تاكيد ميشود. از اين رو داشتن دید کلان و همه‌جانبه برای یک مدیر، یک کارآفرین یا یک صاحب كسب‌و‌كار بایسته است. دیدی که در هر تصميم‌گيري، مدیر را در کنار دیدن جنبه‌هاي اقتصادی تصمیمش، وا می‌دارد که به اخلاق حرفه‌اي و مسئولیت اجتماعی خود نیز بیندیشد. مدیران بايد در تصمیم‌گیری‌هايشان نگرش «برد-برد» خود را آن‌قدر بگسترانند تا نسل‌هاي بعد و جامعه جهانی را نیز پوشش دهد. و این چنین است که در الفبای آموزش مدیریت و كسب‌و‌كار باید به دانشجویان آموخت که ایفای درست چنین نقشی با رعایت اخلاق حرفه‌اي در كسب و كار ممکن است.