By Diane Coutu
نوشته:دايان كوتو
ترجمه: دكتر مريم شريفيان ثاني
چرا بعضی انسان‌ها دشواری‌های زندگی را پشت سر می‌گذارند و به وضعیت عادی برمی‌گردند، در حالی كه گروهی دیگر امید خود را از دست می‌دهند؟ دایان كوتو، ویراستار ارشد هاروارد بیزنس ریویو به بررسی ماهیت پایداری فردی و سازمانی می‌پردازد، مواردی كه بر اثر حملات تروریستی اخیر، جنگ و ركود اقتصادی، اهمیت ویژه‌ای پیدا كرده است. در عرصه كسب‌وكار، خصلت پایداری به فهرست قابلیت‌های مورد نیاز برای استخدام كاركنان یافته است. بر اساس گفتة یكی از افرادی كه كوتو با وی مصاحبه كرده است، «بیش از آموزش، بیش از تجربه، بیش از پرورش، این سطح مقاوم بودن و پایداری است كه تعیین‌كننده موفقیت یا شكست یك فرد خواهد بود.»
نظریه‌های فراوانی در مورد عوامل به‌وجودآورنده پایداری وجود دارد، اما به نظر می‌رسد سه ویژگی اساسی است كه افراد و شركت‌های مقاوم را از دیگران متمایز می‌سازد.
یك یا دو مورد از این خصوصیات، برگشت‌پذیری از شرایط دشوار را امكان‌پذیر می‌سازد.، اما پایداری واقعی هر سه ویژگی را می‌طلبد.
اولین ویژگی، ظرفیت پذیرش و رویارویی با واقعیت است. هنگامی كه به‌دقت به واقعیت می‌نگریم، خود را آماده می‌سازیم تا به روشی عمل كنیم كه در شرایط دشوار تحمل داشته باشیم و دوام آوریم: ما پایداری را به خود می‌آموزیم، قبل از آنكه حتی نیازی به آن باشد.
دوم اینكه افراد و سازمان‌های مقاوم، توانایی آن را دارند كه در بعضی از جنبه‌های زندگی معنایی را بیابند. ارزش‌ها نیز به همان اندازه اهمیت دارند. در شركت‌های مقاوم، نظام‌های ارزشی در طول زمان تغییر زیادی نمی‌كنند و در شرایط دشوار همچون تكیه‌گاهی به‌كار می‌آیند.
سومین سنگ بنای پایداری، توانایی اقدام فی‌البداهه است. توانایی حل مشكلات بدون ابزار معمول یا مشخص، در محدوده ظرفیت‌های شخصی یا مقررات شركت، نقطه قوت بی‌نظیری است. در مقابله با سختی‌های زندگی، بعضی افراد درهم می‌شكنند و گروهی دیگر، دشواری‌ها را پشت سر می‌گذارند و به وضع عادی باز می‌گردند.