مصاحبه با سیرک گردان، چاک واگنر
ترجمه: دکتر محمد باخدا
تجسم تصویر رهبری در هیبت یك سیرك‌گردان، سخت است. صِرف بیان واژه سیرك، دنیایی سرشار از هیاهو، جنجال و فرصتی برای لذت بردن، تصویری از یك فرمانده بلندقامت، جذاب و بی‌پروا را به ذهن متبادر می‌سازند. داشتن درك و شناخت صحیح از چنین فضایی، پیش‌بینی موارد غیرمنتظره و جلب‌نظر بیش از بیست‌هزار نفر تماشاچی (طوری كه مطمئن شوند پول خود را دور نریخته‌اند) وظیفه سیرک‌گردان است.
در طول دهه‌ها، سیرك نیز همگام با واقعیات بازار تكامل یافته و استعدادهای مناسب برای صحنه‌گردانی اصلی آن نیز پرورش یافته‌اند. در عصر بنیانگذاران سیرک، صحنه‌گردان، سه صحنه نمایش سیرك را اداره می‌کرد: ساختاری كه از تماشای یک‌باره همه نمایش جلوگیری می‌كرد و باعث می‌شد تماشاچی ناگزیر از مراجعه دوباره شود. اگر او مالك مطلق سیرك نبود، حداقل سرمربی تیم چابك‌سواران سیرك، تربیت‌کننده ماهر اسب یا عضو سواره‌نظام ارتش بود.
اما چاك واگنر، در 138مین سال سیرك برادران رینگ‌لینگ و بارنیوم و بیلی، هیچ یك از آن‌ها نیست. او به نسل جدید سیرک‌گردانان تعلق دارد: یك ستاره تئاتر موزیكال است كه سبك نمایشی برادوی را به صحنه سیرك آورده است. اكنون سیرك تنها یك صحنه نمایش دارد و هدف، اطمینان از این است كه تماشاچیان كاملاً هیجان‌زده و خوشحال سیرك را ترك می‌كنند. در دنیایی كه از امكانات نمایشی و سرگرم‌كننده اشباع است، تماشاچیان روز بعد به سیرك برنمی‌گردند، اما به دوستان خود رفتن به سیرك را توصیه می‌کنند.
در این مصاحبه با جولیا كربی، ویراستار ویژه‌نامه‌های هارواردبیزنس‌ریویو، چاك واگنر درباره چالش‌های مردی كه داخل گود سیرك قرن بیست‌ویكم قرار دارد، روابطش با بازیگران و خدمه سیرك، مسئولیت‌هایش در قبال تماشاچیان امروزی و این‌كه چگونه توازن بین سنت و پیشرفت را حفظ می‌كند تا سیرك برادران رینگ‌لینگ و بارنیوم و بیلی هم‌چنان «بزرگ‌ترین نمایش جهان» باقی بماند، صحبت می‌كند.