Interviewed by diane coutu
مصاحبه با کارشناس رهبری، جوزف نای
مصاحبه کننده: دایان کوتو
ترجمه: دکتر محمد باخدا
دولت‌مردان آینده آمریکا با چالش‌های متعددی در زمینه صلح، اقتصاد و مسائل محیط‌زیست روبه‌رو خواهند بود. به‌كارگیری توان نظامی و اقتصادی به‌تنهایی صلح و كامیابی به‌ارمغان نمی‌آورد.
به عقیده نای (یکی از مقامات پیشین دولت آمریکا و رییس سابق مدرسه جان اف‌كندی دانشگاه هاروارد) رییس‌جمهور آینده باید قادر به تركیب قدرت سخت(كه وجه مشخصه آن، تحكم، تهدید و اجبار است) با آن‌چه نای قدرت نرم می‌نامد (كه مبتنی بر ایجاد جذابیت است) باشد. نتیجه این تركیب، قدرت هوشمنداست: ابزاری در دست رهبران بزرگ برای بسیج افراد حول دستوركارهایی به‌مراتب فراتر از مسائل جاری و روزمره.
نای توضیح می‌دهد كه در اغلب اوقات، قدرت سخت لازم است. در دهه 1990، زمانی كه حكومت طالبان پناهگاه‌هایی را برای گروه القاعده مهیا می‌کرد، رییس‌جمهور كلینتون سعی کرد به جای نابودکردن پناهگاه‌های تروریستی در افغانستان، مسئله را به روش سیاستمدارانه حل کند (و شكست خورد). نای این بحث را مطرح می‌كند كه به‌كارگیری قدرت نرم در عراق، می‌توانست جوانان را به جای تروریسم به سمت‌وسوی دیگری هدایت کند. او می‌گوید، «فكر می‌كنم با نگاه به بحرانهای موجود در خاورمیانه، هشیاری نسبت به نیاز به قدرت نرم به‌وجود آمده و تشخیص این‌كه دیگر برای حل بحرانهای مزبور تنها به‌كارگیری قدرت سخت كافی نیست، به‌صورت یك جریان فكری آغاز شده است.»
حل‌وفصل مسائل امروزه جهان نیازمند قدرت هوشمند است، قدرتی كه آمیزه‌ای مدبرانه از دو قدرت دیگر است. هرچند مصادیق برجسته‌ای از مردانی با قدرت هوشمند وجود دارد (مانند تدی روزولت) استفاده از این قدرت در رهبری برای زنان به‌مراتب سخت‌تر است. به‌خصوص در آمریکا، كه زنان خود را تحت فشار برای اثبات «نرم‌نبودن» احساس می‌كنند.
نای می‌گوید، در قرن حاضر، رییس‌جمهور آینده آمریکا تنها با اعمال قدرتِ هوشمندانه است كه می‌تواند آوای جدیدی برای سیاست خارجی آمریکا تنظیم کند.