By Bronwyn Fryer
ترجمه: حسين حسينيان
مدیران، خود و تیمهایشان را زیر فشار میگذارند چون عقیده دارند اینكار موجب افزایش بهرهوری آنها میشود. بیشك دلشوره (استرس) بخشی ذاتی از كار و عنصری حساس در كامیابی است. بدون سطح معینی از دلشوره، هرگز عملكردی نخواهیم داشت.
با این وجود، خطر دلزدگی هم واقعی است. مطالعات «موسسه بهداشت و ایمنی شغلی» نشان میدهد حدود چهل درصد كاركنان امروزی دچار احساس كارزدگی، فشار و لهشدن بر اثر اضطراب، غم و بیماری هستند. این مشكل به بركت رقابت فشرده، تغییرات سریع بازار و موجی بیپایان از اخبار دهشتناك درباره مصایب طبیعی، تروریسم و شرایط اقتصادی شدیدتر نیز شده است. هزینه این مسئله برای كارفرمایان تكاندهنده است: طبق بررسیهای بنیاد خانواده هنری كایزر، در سال 2004، حق بیمه درمان شركتهای آمریكایی سر به 2/11 درصد (چهار برابر نرخ تورم) زده است. طبق گزارش موسسه آمریكایی دلشوره، بالغ بر شصت درصد مراجعات به پزشكان ناشی از بیماریها و شكایات از دلشوره است. در مجموع، زیان شركتهای آمریكایی بر اثر افت بهرهوری، غیبت، مراقبتهای بهداشتی و هزینههای مرتبط با دلشوره سر به سیصد میلیارد دلار میزند.
پرسشی كه مطرح میشود این است كه دلشوره چهوقت یاریرسان و چههنگام آسیبرسان است. برای یافتن پاسخ، ویراستار ارشد هاروارد بیزنس ریویو، برانوین فرایر، سراغ دكتر هربرت بنسون از موسسه پزشكی جسم و جان رفته است. دكتر بنسون كه استادیار پزشكی مدرسه پزشكی هاروارد نیز هست، سابقه بیش از 35 سال تحقیق در علوم عصبشناسی و دلشوره را دارد. وی با عرضه كتاب پرفروش «واكنش آسودهسازی» در سال 1975 به شهرت رسید. او اولین كسی است كه تكنیك رقص روانی میان دلشوره و آسودگیخاطر را معرفی كرد و فواید تمرینهایی نظیر مدیتیشن برای مدیران را تشریح كرد.
بنسون و همكارش، پراكتر، دریافتند مدیران میتوانند استفاده بهرهور از دلشوره را با بهكارگیری «اصل رهایی» بیاموزند. اصل رهایی، دینامیكی دوگانه از انفعال و فعالیت است. با استفاده از شیوههایی ساده برای تنظیم میزان دلشوره افراد، مدیران میتوانند عملكرد و بهرهوری را بالا برده و از كارزدگی جلوگیری كنند. در این گفتوگوی خلاصهشده، بنسون شرح میدهد مدیران چگونه میتوانند از بینش خلاق خود بهره گیرند، بهرهوری كاری خود را افزایش دهند و تیمهای خود را نیز چنین سازند. او بهصراحت اذعان كرد كه اندیشههای پراكتر سهم بزرگی در ایدههای مطرحشده در این گفتوگو دارند.