در سال 1950، بر بریانت، مربی افسانهای فوتبال در دانشگاه آلاباما اصرار داشت که حقوق او یک دلار کمتر از مدیر دانشگاه باشد و همین رویه را برای ربع قرن حفظ کرد. بریانت معتقد بود از نظر نمادین بسیار مهم است ريیس دانشگاه از مربی فوتبال حقوق بیشتری دریافت کند.
امروزه این نوع برداشتها به زبالهدان تاریخ فرستاده شده است. کیش رهبری به ورزش دانشکدهها رسوخ یافته است. مربیان مانند مدیرانعاملی میمانند که گوشی بهسر نهادهاند و درست مثل مدیرانعامل واقعی نظارهگر سیر صعودی دریافتیهايشان هستند، حتا هنگاميکه درآمد سازمانشان دچار رکود باشد. طی سالهای 2007 تا 2009 حقوق سرمربیان فوتبال 46 درصد افزایش داشت و در دسته یک فدراسیون فوتبال دانشگاهی به میانگین 1.36میلیون دلار رسید. برخی از مربیان پنج تا ده برابر روسای دانشگاهها دریافت میکنند. همه اینها هم در شرایطی است که هیچ شاهدی مبنی بر اینکه پرداختهای بیشتر نتایج بهتری بهبار میآورند وجود ندارد. حتا مدارک موثق اقتصادی نشان میدهد برعکس آن صادق است.