گروه محصولات

عنوان مقاله: ايده بان: دستمزد گزاف مربيان

گزيده مديريت 112
 
By Andrew Zimbalist
 
نوشته: اندرو زیمبالیست
 
ترجمه: دكتر كاوه سرمست
تجزیه‌وتحلیل نحوه پرداخت به مربیان ورزشی دانشگاه‌ها نشان می‌دهد هم‌سوسازي پرداخت‌ و عملکرد چه‌قدر دشوار است.
در سال 1924 انجمن دانشکده‌ها و مدارس جنوب، دانشکده سنتانری لويیزیانا را تاييد نكرد، زيرا آن دانشکده تاکید بسیار زیادی بر ورزش گذاشته بود. نشانه بارز این اولویت نامیمون آن بود که این دانشکده به مربی فوتبال خود بیش‌تر از مدیر پرداخت می‌کرد. سال بعد مربی فوتبال پی کار خود رفت و این دانشکده مورد پذیرش انجمن قرار گرفت.

در سال 1950، بر بریانت، مربی افسانه‌ای فوتبال در دانشگاه آلاباما اصرار داشت که حقوق او یک دلار کم‌تر از مدیر دانشگاه باشد و همین رویه را برای ربع قرن حفظ کرد. بریانت معتقد بود از نظر نمادین بسیار مهم است ريیس دانشگاه از مربی فوتبال حقوق بیش‌تری دریافت کند.

امروزه این نوع برداشت‌ها به زباله‌دان تاریخ فرستاده شده است. کیش رهبری به ورزش دانشکده‌ها رسوخ یافته است. مربیان مانند مدیران‌عاملی می‌مانند که گوشی به‌سر نهاده‌اند و درست مثل مدیران‌عامل واقعی نظاره‌گر سیر صعودی دریافتی‌هايشان هستند، حتا هنگامي‌که درآمد‌ سازمانشان دچار رکود باشد. طی سال‌های 2007 تا 2009 حقوق سرمربیان فوتبال 46 درصد افزایش داشت و در دسته یک فدراسیون فوتبال دانشگاهی به میانگین 1.36‌میلیون دلار رسید. برخی از مربیان پنج تا ده برابر روسای دانشگاه‌ها دریافت می‌کنند. همه این‌ها هم در شرایطی است که هیچ شاهدی مبنی بر این‌که پرداخت‌های بیش‌تر نتایج بهتری به‌بار می‌آورند وجود ندارد. حتا مدارک موثق اقتصادی نشان می‌دهد برعکس آن صادق است.



[1] .اندرو زیمبالیست، استاد اقتصاد کالج اسمیت است. کتاب جدید ویCircling the Bases: Essays on the Business of Sportsدر پاییز جاري چاپ خواهد شد.
انصراف از نظر