By JM Olejarz

نوشته: جی ام اولجارز

ترجمه: اشکان فلاحتکار 

یافتن کلید خاموشی در جهانی که همیشه روشن است.

آیا بهره‌ور هستید؟ کارامد؟ سودمند چه‌طور؟ دقیق‌تر بگویم، آیا به اندازه کافی بهره‌ور، کارامد و سودمند هستید؟ این‌ها نمونه پرسش‌هایی هستند که به‌صورتی طبیعی و ترسناک، زمانی که فناوری، امکان برخط بودن و اتصال ۲۴ ساعته در هفت روز هفته را تسهیل می‌کند، مطرح می‌شوند. اما این امکان متصل‌بودن، دو تاثیر جانبی ناخوشایند به‌ارمغان می‌آورد. نخست، انتظار (از طرف روسا، دوستان، رسانه‌ها، بقیه را شما بگویید) این‌که تمام اوقات در دسترس باشیم، افزایش یافته است. دوم، مفاهیم بهره‌وری و کارایی بر اساس آن‌چه ابزارهایمان ممکن ساخته‌اند، بازتعریف شده‌اند. بعضی‌ها فکر می‌کنند اگر قادر به کار کردن هستید، پس باید کار کنید.
    با این وجود، این‌که می‌توانیم هرقدر بخواهیم از فناوری استفاده کنیم، تضمین نمی‌کند که از زمان خود به‌خوبی استفاده کنیم. وسیله‌هایی که عاشق‌شان هستیم، سرشار از عوامل پرنور و رنگارنگ برای حواس‌پرتی هستند که ما را وسوسه می‌کنند تا کمی بیش‌تر در صفحه‌های وب و اپ‌‌ها پایین‌تر برویم و بارها و بارها بازیابی کنیم. (از یاد نبریم، شرکت‌های فناوری محصولات خود را طوری طراحی می‌کنند تا اعتیادآور باشند.) آن‌طور هم که پژوهش‌ها نشان می‌دهند، جنبه‌های منفی زیاده‌روی در استفاده از فناوری، متعدد هستند: افسردگی، تنهایی، انزوا، همدلی کم‌تر و حتی فکرکردن به خودکشی.