بحران ورشکستگی و فروپاشی مالی سال 2008 آسیبی شدید بر پیكر دادوستد میان کشورها وارد آورد. پیش‌بینی می‌شد ارزش تجارت جهانی در سال 2009 تا نه درصد كاهش یابد و نزول میزان سرمایه‌گذاری‌های خارجی حتا از این هم بیش‌تر بود: پانزده درصد افت در سال 2008 و پس از آن افت بیش از چهل درصد در سال 2009. هرچند ممكن است جهان به انتهای این سراشیبی رسیده باشد، اما چشم‌انداز آینده میان‌مدت هنوز چندان امیدبخش به‌نظر نمی‌آید. برای بخش مهمی‌ از دهه آینده، به‌طور منطقی می‌توان رشد اندك اقتصاد جهانی، فشارهای ناشی از وجود ظرفیت‌های مازاد، نرخ بالا و مزمن بیكاری، شكنندگی بازارهای مالی، هزینه‌های گران سرمایه‌گذاری، نقش بسیار گسترش‌یافته دولت‌ها، حجم بیش‌تر مقررات و مالیات‌هایی كه بیش از پیش سربار همه می‌شود و شاید حتا مقررات حمایتی بیش از گذشته را انتظار داشت. اگر هم بحران دومی‌ در راه باشد، آن‌طور كه برخی متخصصان نگرانی خود را از بروز آن اعلام داشته‌اند، شرایط می‌تواند از این هم بدتر شود.       شكی نیست كه شركت‌های جهانی باید این پدیده‌های در حال ظهور را در استراتژی‌های خود برای دهه آینده لحاظ دارند.