«در یك تیم، من وجود ندارد» حقیقتی است كه رویای هر سازمانی است. تیم‌ها از افرادی تشكیل شده‌اند كه جدای از تقسیم قدرت و تفویض اختیار، اغلب نقش و كمك خود را از نقش و كمك دیگران مهم‌تر می‌یابند.
این ادراك‌ها در سازگاری كامل با خوش‌باوری و خوش‌بینی هستند كه ما نسبت به خود داریم. بیش‌تر افراد، هوش و مهارت‌های خود را بالاتر از «متوسط» می‌پندارند.