By Chris T.Sullivan
نوشته: كريس ساليوان
ترجمه: دكتر عبدالرضا رضايي نژاد
در ماه مارس 1988، هنگامی كه كریس سالیوان و سه تن از دوستانش، استیكسرای آوتبَك را در شهر تامپا در فلوریدا برپا كردند، انتظار اندكی رشد و ایجاد تنوع در برنامه خود را داشتند. ولی تصور نمیكردند بهزودی رستورانی زنجیرهای با نهصد شعبه و سیصد واحد وابسته از آن بذر سر برآورد.
در این مقاله، بنیانگذار شركت به صورت اول شخص مفرد، داستان، فرمول سازماندهی و چگونگی رشد تشكیلاتی را كه بر پایه اعتقادات خود بنا نهاده، تعریف میكند. او و دوستانش سازمانی آفریدهاند كه به مدیران مناطق اجازه تصمیمگیری در همه زمینهها، كسب پاداش و زنده نگهداشتن مفهومها را میدهد. او معتقد است بهترین راه خدمت به مشتریان، نخست خدمت به كسانی است كه برای آنان خوراك میپزند، خدمت میكنند یا تداركات رستوران را بهعهده دارند. پیشخدمتهای آوتبَك مسئولیت شمار كمتری میز را برای پذیرایی بهعهده دارند. نسبت به دیگر رستورانها، آشپز، مكانی بزرگتر، خنكتر و مجهزتر در اختیار دارد. سرپرستها نیز در مسیر مالكشدن در رستوران محل كار خود یا دیگر واحدها در منطقه پیشمیروند. میان مدیران ارشد مقیم دفترمركزی و سرپرستان رستورانها، لایه مدیریتی واسطهای وجود ندارد.
آفرینش محیط كاری دلانگیز و مسیر مالكشدن برای كاركنان، موجبات پیروزی چشمگیر این سازمان را فراهم آورده است: میزان ترك شركت از سوی كاركنان ساعتمزد اندك است، در سال گذشته، 120 شعبه تازه برپا شد و فروش بیست درصد افزایش یافت. رشد شركت سبب میشود بسیاری از كاركنان شایسته، فرصت پیشرفت و مالكیت واحدهای تازه را بهدست آورند. همه این امكانات و فرصتآفرینیها، خود را در چگونگی خدمت به مشتریان خشنود و پیروزی روزافزون شركت نشان میدهند.