گروه محصولات

عنوان مقاله: داستاني از فرانگری و مسئولی ‎پذیری: با مثنوي در مديريت

گزيده مديريت 110
نوشته: دکتر محمدابراهیم محجوب
چند سال پیش، مدیر عامل یکی از بزرگ‎ترین کارخانه‎های خودروسازی کشور در مصاحبه‎ای تلویزیوني اظهار نظری شگفت کرد که هنوز از یاد من نرفته است. سخن از آلودگی محیط‌زیست در میان بود و مجری تلویزیون «بزرگان» صنعت را به گفت‎وگو فراخوانده بود و از ایشان رهنمود می‎طلبید. این «بزرگ» صنعت هم، چنین افاضه فرمود (نقل به مضمون): «به من گفته‎اند خودرو بساز و من دارم به وظیفه‎ام عمل می‎کنم. این کار مسئولان محیط‌زیست است!»
این مدیر بلندپایه صنعت کشور، خودش را تا حد یک ماشین پایین آورد و در حالی‎که اصرار داشت «وظیفه‎شناسی»‎اش را به رخ مردم بکشد، مسئولیت اندیشیدن به پیامدهای کار‎هایش را یکسره از خودش دور کرد و به گردن دیگری گذاشت. او حتی حاضر نشد درباره این‎که حاصل فعالیتش چه پیامدهایی برای اجتماع به بار می‎آورد، وارد گفت‎وگو شود و در همان آغاز سخن، از مشارکت در بحث روی برتافت. حال تجسم کنید چنین مدیری (و مدیرانی مانند او) با چنین دیدگاهی، تا چه اندازه می‎توانند زیان‎آور و کشنده باشند.


[1] محمد ابراهيم محجوب داراي دكتراي ديناميك سيستم از دانشگاه اتوا كاناداست. ايشان مشاور عالي مدیریت است.
انصراف از نظر