By John Zenger/ Joseph Folkman/ Scott Edinger
نوشته: جان زنگر، جوزف، فالكمن و اسكات ادينگر
ترجمه: رامک فداییان
مدت‌ها می‌گذرد که پيتر دراكر و ديگر انديشمندان رهبري بحث مي‌كردند رهبران بايد بر تقويت تواناييهايشان متمركز شوند. ولي چگونه؟ بهبود يك نقطه ضعف، كاري است بسيار ساده و آسان: به‌واسطه يادگيري و تمرين فنون اصلي، ميتوان پيشرفت مداوم و قابل اندازهگيري كسب كرد. ولي توسعه يك توانايي، چیز دیگری است، زیرا انجام بيش‌تر آن‌چه تا بهحال انجام ميشده، تنها منجر به بهبود تدریجی ميشود. اگر از نظر فني استاد هستيد، تخصص بيش‌تر در امور فني شما را تبديل به رهبری فوقالعاده بهتر نميكند. ولي اگر از آن‌چه نويسندگان نامش را «توسعه غيرخطي» نهادهاند (شبیه به تمرين هم‌زمان يك ورزشكار در دو یا چند ورزش) استفاده كنيد به نتايج تصاعدی دست خواهيد يافت. برای مثال، اگر مبنا را مهارت‌های ارتباطی خود قرار دهید، تخصص فنی شما هم قدرتمندتر می‌شود و می‌توانید مشكلات فني را هم گستردهتر و هم اثربخشتر توضيح دهيد.
نويسندگان که همگی مدیران گروه مشاوره توسعه رهبري زنگرفالكمن هستند، فرایندی گام‌به‌گام معرفی ميکنند كه به‌واسطه آن، رهبران در حال توسعه ميتوانند تواناييهاي خود را شناسايي كنند (از طريق ارزيابي 360 درجه رسمي يا غيررسمي)، مهارتهاي تكميلي مناسب را انتخاب كنند (مقاله براي هر توانايي يك‌دوجين مهارت شناسايي کرده) و آن دسته از مهارتهایي را توسعه دهند كه به‌نحو چشمگيري تواناييهايشان را بهبود بخشيده و بهگونهاي منحصربفرد براي سازمانشان باارزش ميسازد.