By Diane L. Coutu

نوشته: دایان کوتو

ترجمه: مهندس فضل اله امینی

گرچه از زمان شروع فعاليت شركت ارتباطات سن لوكس بيش از پنج سال نمي گذرد، اما اين شركت كه در تملك كاركنان آن است، در همين مدت كوتاه به پرآوازه ترين شركت تبليغاتي انگلستان مبدل شده است و با اين كه خود را وارد كشمكش هاي رقابتي نمي كند، اما علاوه بر دروكردن جوايز گوناگون، ميزان سود خود را هشت برابر كرده است. اندي لا، كه يكي از بنيان گذاران شركت و در حال حاضر رئيس هيأت مديره آن است، كاميابي هاي شركت را مرهون عزم راسخ آن به بازآفريني مستمر خويش در دنيايي مي داند كه در قبضه شركت هاي غول پيكر تبليغاتي و انواع شركت هاي اينترنتي است. سن لوكس برسرآن است كه در شيوه هاي كسب و كار تبليغات انقلاب كند و براي نظام سرمايه داري قديم و جديد، بديلي درخور اعتماد پديدآورد. براي رسيدن به اين هدف، سن لوكس كاركنان خود را به خطركردن، آن هم مخاطرات بزرگ، ترغيب مي كند. اندي لا، در اين گفت وگوي بي پرده مي گويد: «ما به اين نتيجه رسيده ايم كه بين خلاقيت، تشريك مساعي، مزيت رقابتي و مالكيت مشترك، رابطه اي وجوددارد.» در اين گفت وگو اندي لا، نظرات خود را درباره مسائل مختلف، از شركت هاي دات كام(كه او آن ها را از دور خارج مي داند) تا مخاطراتي كه سن لوكس را تهديدمي كند، بيان مي دارد. او مي گويد: «اين نشانه اي از وجود دگرگوني بيش از حد است.» در اثناي اين گفت وگو او با چند مثال ملموس و مستدل چگونگي تبيين و تقويت آئين سن لوكس را توضيح مي دهد: «آئين سن لوكس خلاقيت ناآرام و همراه با رويارويي است.» او سازماني را اداره مي كند كه سلوك آن شبيه دموكراسي هاي افراطي است. در اين سلوك، ترس و ايمني، هردو نقشي برجسته دارند. تاكنون هيچ كس به خاطر ضعف عملكرد اخراج نشده است. بنابراين، كاركنان از جهت حفظ شغل خود امنيت خاطر دارند. اما سازمان به كساني نيازدارد كه پوست بيندازند و شخصيت واقعي خود را عريان سازند. ... و اين همان جنبه ترسناك كار است. لا، مي گويد: «خودآگاهي همان دي. ان. اي شركت هاي خلاق در عصر خلاقيت است.