By Jing Chen/ Elizabeth Demers/ Baruch Lev

نوشته: جینگ چن و باروک لو و الیزابت دمرز

تماس‌های کنفرانسی مجرای کلیدی ارتباط بین مدیران شرکت‌ها و ذینفعان بیرونی است. در اغلب شرکت‌های سهامی عام، مراسمی سه‌ماهه شامل سخنرانی پیش‌نوشته توسط مدیران و به دنبال آن، یک جلسه پرسش و پاسخ است.

ما با استفاده از نرم‌افزار تحلیل متن، رونوشت کنفرانس‌ها را مورد بررسی قرار دادیم تا متوجه شویم چگونه لحن، در طول روز تغییر می‌کند و نتیجه هرگونه تغییر چیست. تحقیقات پیشین نشان داده بود که خستگی روحی و روانی به‌ویژه پیش از ناهار و آخر وقت بعداز ظهر موجب تحریک‌پذیری و تنزل عملکرد مدیر می‌شود. در یک مطالعه هیات منصفه‌هایی که پرونده‌های مشابهی را داوری می‌کردند تنها به دلیل شنیدن قضیه قبل یا بعدازظهر تفاوت بسیار فاحشی داشتند. ما استدلال کردیم که یک پدیده مشابه ممکن است برای کنفرانس‌های درآمدی نیز صادق باشد.

کنفرانس‌های درآمدی 2113 شرکت سهامی عام آمریکایی (جمعا 26585 کنفرانس) را با توجه به ساعت مناطق غربی و مرکزی از ژانویه 2001 تا ژوئن 2007 مورد مطالعه قراردادیم. از الگوریتم‌های زبانی برای سنجش مثبت، منفی و عدم اطمینان در طول پرسش و پاسخ‌ها استفاده کردیم. با گذشت روز، لحن منفی‌تر و کم‌تر مصمم و در هنگام ظهر کمی بهتر می‌شد، احتمالا به این دلیل که خستگی شرکت‌کنندگان در هنگام ناهار برطرف می‌شد. لحن منفی در هنگام بعدازظهر افزایش می‌یافت و پس از بسته‌شدن بازار کم می‌شد: احتمالا به دلیل بسته‌شدن بازار استرس شرکت‌کنندگان کاهش می‌یافت. به‌طور کلی کنفرانس‌هایی که بعدازظهر آخر وقت انجام می‌گرفتند نسبت به کنفرانس‌های اول صبح، حتا پس از کنترل عواملی مانند هنجارهای صنعت، بحران مالی، فرصت‌های رشد و اخباری که شرکت‌ها گزارش می‌دادند، منفی‌تر، تحریک‌پذیرتر و خصمانه‌تر بودند.