اداره حكومت‌ها و سازمان‌ها كار آساني نيست. تغييرات و تحولات محيط پيرامون و پيچيدگي‌هاي اجتماعي به حدي است كه خارج از دايره تامل، تدبر، و خردورزي نمي‌توان اوضاع را اداره كرد. بررسي احوال پيشينيان و دقيق شدن در تجربيات زمامداري و حكومت‌ورزي آن‌ها مي‌تواند گشايش مناسبي در انديشه‌ها ايجاد كند تا به مدد آن اين مسير دشوار با بصيرت بيش‏تري طي شود و اوضاع نابسامان به سامان رسد. در اين مقاله با مروري بر ديدگاه‌هاي فلاسفه، ادبا، حكما، انديشه‌ورزان و كارگزاران عرصه سياست، حكومت و مديريت، تلاش شده است تا ضرورت، اهميت و جايگاه خردورزي در مديريت تبيين شود.