By Bob Moritz

نوشته: باب موریتز

ترجمه: فاطمه حاج‌ محمدتقی

کارکنان پی.دبلیو.سی به‌شدت جوان هستند: دوسوم کارمندان در دهه بیست و اوایل سی سالگی هستند. در گذشته فرض بر این بود که اکثر استخدام‌شده‌ها در نهایت به تغییر شغل یا تغییر شرکت روی می‌آورند و تعداد اندکی تا سطح شریک ارتقا خواهند یافت که خود پاداش و توجیه سال‌های زیاد خدمت به مشتریان بود. اما مطالعه اخیری که توسط این شرکت انجام گرفت نشان داد دیگر چشم‌داشتن به رسیدن به مقام شریک برای ایجاد مشارکت بیش‌تر کافی نیست. نسل جوان به‌نسبت نسل میانسال (سنین 50 تا 68) کم‌تر به اولویت دادن به کار تمایل نشان می‌دهد، حتا وقتی چشم‌انداز درآمد آینده‌شان نیز بسیار خوب است. آن‌ها خواستار انعطاف شغلی همراه با فرصت‌های یادگیری و پویایی و بازخوردها و پاداش‌های بیش‌تر و بهتر در حال حاضر هستند.

پی.دبلیو.سی در پاسخ به نتایج این مطالعه، ابتکار‌های بسیاری راه انداخت: نظرات کارمندان در مورد چگونگی ‌سرمایه‌گذاری روی منابع انسانی پرسیده می‌شود و به آن‌ها در مورد نحوه دریافت پاداش‌هایشان حق انتخاب داده می‌شود. مسیرهای شغلی تا حد بسیار زیادی منعطف شده‌اند. کسب تعالیم رهبری و مهارت‌های زندگی و مرخصی تشویقی، راه‌های قدردانی غیرپولی هستند. مشارکت در برنامه‌های مسئولیت شرکت، نگه‌داشت کارکنان و مشارکت آن‌ها را بهبود بخشیده است.