هیات‌مدیره‌ها بنابه دلایلی به مسائل بلندمدت چندان توجه نمی‌كنند. آن‌ها با وجود افزوده‌شدن بر حجم زیاد كار، الگوی كار خود را كه شامل جلسات، كمیته‌ها و تعاملات دیگر است، بازنگری نکرده‌اند. اما سازگاری با مقررات، روابط هیات‌مدیره‌‌ها با مدیران‌عامل را تغییر داده و اعضای هیات‌مدیره‌ها را به مدیران بررسی‌كننده جزئیات تبدیل كرده تا به جای ارائه راهنمایی‌های کلان، از نزدیك به جزئیات اقدامات مدیران‌عامل بپردازند. در عین حال، فشار برای برآورده‌ساختن انتظارات فصلی تشدید شده است.

 هیات‌مدیره‌ها باید كار بهتری برای ایجاد توازن بین سازگاری با مقررات و تفكر درباره آینده شركت به‌عمل آورند. بررسی نویسندگان نشان می‌دهد اثربخشی هیات‌مدیره بیش‌تر بستگی به كیفیت اعضای هیات‌مدیره و تعاملات آن‌ها دارد. اعضای هیات‌مدیره‌ها باید از بصیرت خود به شكل گسترده‌تری استفاده کنند. كار سازگاری با مقررات را بسیار كارامدتر انجام دهند و بیش‌تر روی مسائل استراتژیك تمركز کنند. آن‌ها باید از قدرت خود و مدیریت، برای تبلیغ برنامه‌ریزی بلندمدت استفاده كرده و رهبری بحث‌های مربوط به زیرساخت‌های مالی، توسعه استعدادها و استراتژی را به‌دست گیرند. در نظر گرفتن زمانی قطعی در یك گوشه خلوت برای چنین بحث‌هایی (همانند هیات‌مدیره فیلیپس) اقدامی موثر به شمار می‌رود. اخیراً پس از برگزاری چنین جلسه‌‍‌ای، فیلیپس تصمیم گرفت از كسب‌وكار نیمه‌هادی‌ها (كه موقعیت برتر خود را در آن از دست می‌داد) خارج شود. اعضای غیرموظف هیات‌مدیره نباید از پرسیدن سوال‌های سخت پرهیز کنند و به‌عنوان تسهیل‌کننده در موضوعات مهمی مانند جانشین‌پروری برای مدیرعامل عمل كنند. در یك كلام، اعضای هیات‌مدیره باید رهبری شركت را از اتاق هیات‌مدیره یاد بگیرند