یافتهها: حرفهاي غيركاري[2] میتواند برای افراد و سازمانها مفید باشد، هرچند مدیران اغلب بهطور کلی آن را زیانبار تلقی کرده و كارمندان مربوطه را بهخاطر عملکرد ضعيف تنبیه میکنند.
پژوهش: جو لابیانکا به همراه تراویس گروسر و ويرجینی لوپزکیدوِل که هر دو دانشجوي دکترای مدیریت هستند، تعاملات اجتماعی را مورد مطالعه قرار دادند. در این راستا از سي تا چهل کارمند از شعبهای در یک شرکت آمریکایی، درباره شبکه اجتماعی آنها، افرادی که با آنها حرف غيركاري ميزنند و ميزان تاثیر غیررسمی هر همکار نظرخواهی شد. هر قدر تعداد کارمندانی که با آنها حرف غيركاري زده ميشد بیشتر بود، اطلاعاتشان درباره محیط اجتماعی خود بیشتر بوده و از لحاظ تاثیر اجتماعی امتیاز بالاتری از سوی همتای خود دریافت میکردند.
چالش: حرفهاي غيركاري اغلب از شنیدهها، يككلاغچهلكلاغها و تفسیرها تشکیل شدهاند و میتوانند بخش زیادی از وقت کارمندانتان را تلف کنند. آیا بهراستي اين حرفها میتوانند سودمند باشند؟ لابیانکا از تحقیق خود دفاع ميکند.
حرفهاي غيركاري میتواند برای افراد سازمان مفید باشد، بهخصوص اگر جریان اطلاعات از بالا بسته شده باشد. اين وضعيت اغلب به هنگام تغییر یا بحران سازماني پیش میآید. اگر معدودي افراد از پیشامدها اطلاع دقيق داشته باشند، حرفهاي غيركاري میتواند وسیلهای برای پخش آن در ميان دیگر افراد باشد. بهعلاوه، تحقیق حاضر نشان ميدهد حرفهاي غيركاري اغلب نگرانیهای افراد را کاهش داده و به آنها کمک میکند با ابهامات کنار آیند.