پیوندهای جهان فراپیوسته ما به اندازه دوران اوج جهانی‌شدن، درست پیش از بحران مالی سال 2007 نیست. این را شاخص 2014 ارتباطات جهانی دی.اچ.ال می‌گوید.

این شاخص از روند تجارت، سرمایه، مردم و اطلاعات استفاده می‌کند تا نشان دهد ما به‌عنوان ساکنان دنیا چه‌قدر دارای تنیدگی[1] هستیم. این شاخص برای اندازه‌گیری این روند‌ها از دو بعد استفاده می‌کند: عمق، نشاندهنده حجم فعالیت‌های بین‌المللی است، در حالی که عرض، توزیع جغرافیایی آن را نشان می‌دهد. برای مثال، گردشگری در باهاما در عمق از امتیاز بالایی برخوردار است، زیرا مردم بسیاری به آن‌جا سفر می‌کنند، اما در عرض، امتیاز پایینی دارد، زیرا اکثر آن‌ها از یک کشور یعنی آمریکا می‌آیند.

این شاخص میزان ارتباط هر ملت را با ترکیب عرض و عمق، محاسبه می‌کند و هم‌چنین میزان ارتباط در سطح جهانی را نیز دنبال می‌کند.

دقیقا نیمی‌ از 26 کشور دارای بیش‌ترین ارتباط در سال 2013، ارتباطشان نسبت به سال 2007 کاهش داشته و عموما این کاهش‌ها با شیب تند بوده است. بحران‌های مالی و رکود باعث افول جریان‌های دادوستد شده‌اند. میزان سرمایه کاملا ثابت بوده، همین‌طور تعدا افرادی که در خارج از کشور خود مشغول تحصیل و کار بوده‌اند. جریان انتقال اطلاعات به‌سرعت رشد کرده، اما نقطه آغازین آن بسیار پایین بوده است. ‌حتا در حال حاضر ‌کم‌تر از بیست درصد ترافیک اینترنتی و پنج درصد تماس‌های تلفنی فرامرزی هستند.