By Boris Groysberg/ Robin Abrahams

نوشته: بوریس گرویسبرگ و رابین آبراهامز

ترجمه: مهندس فضل اله امینی

شركت‌های روبه‌رشد بیش از پیش به استخدام گروه‌های نخبه‌ای رو می‌آورند كه پیش‌تر به‌صورت تیمی و با موفقیت در جای دیگر كار می‌كرده‌اند و می‌توانند در محیط جدید نیز به‌سرعت ثمربخش شوند. استفاده از این گروه‌ها مزیت‌هایی دارد، از جمله لازم نیست وقتی صرف آشناشدن اعضای گروه با یك‌دیگر و پایه‌ریزی ارزش‌های مشترك، تعریف مسئولیت‌های متقابل و تعیین هنجارهای حاكم بر گروه كنند. آشنایی دیرینه و اعتمادی كه بین آن‌ها هست باعث می‌شود به‌سرعت به نتیجه برسند. ناگفته پیداست، این كار بی‌خطر نیست. احتمال دارد جابه‌جاكردن تیم‌ها به از دست رفتن پول، فرصت، اعتبار و حتی از دست رفتن افراد خوش‌ قریحه و توانای خودی منجر شود.
بوریس گرویسبرگ و رابین آبراهامز بیش از چهل جابه‌جایی معروف از این قبیل را مطالعه كردند و با رهبران تیم‌های جابه‌جاشده، در صنعت‌ها و كشورهای مختلف سخن گفتند تا معلوم شود فرصت‌ها و خطرهای جابه‌جایی تیمی چیست. اما دست‌آورد آن‌ها: صرف‌نظر از نوع صنعت، ملیت یا اندازه تیم، جابه‌جایی اثربخش تیم‌ها چهار مرحله پی‌درپی و وابسته به‌هم دارد كه باید با دقت و ظرافت مدیریت شود.
در مرحله نخست، شركت به‌كارگیرنده تیم و رهبر تیم باهم رایزنی می‌كنند تا معلوم شود جابه‌جایی مفروض كار خوبی است یا نه و اگر خوب است، هدف‌های كسب‌وكاری از این جابه‌جایی چیست. آن‌گاه بحث راهبرد‌ها را پیش می‌كشند. هم‌زمان، رهبر تیم درباره جابه‌جایی مفروض با اعضای تیم به رایزنی می‌پردازد تا معلوم شود آن‌ها به این جابه‌جایی علاقه دارند یا نه. اگر علاقه داشتند آن گاه باید آن‌ها را برای جابه‌جایی آماده كند.
مرحله دوم، یكی‌شدن و آمیختگی رهبری تیم تازه‌یاب با رهبری ارشد شركت تازه‌یاب است. این بخش كار، ضامن دست‌یابی تیم به مدیران ارشد و به عبارتی مهم‌ترین عامل موفقیت این جابه‌جایی است.
عمده‌ترین كار مرحله سوم آمیختگی عملیاتی است. حق این است كه تیم‌ها كار را با همان كارفرمایان، فروشندگان و همان معیارها و ضابطه‌های رایج در صنعت آغاز كنند.
مرحله چهارم، مرحله آمیختگی كامل فرهنگی است. اعضای تیم جابه‌جاشده برای چشیدن طعم موفقیت باید با نشان‌دادن ارزش‌های خود و جلب اعتماد همكاران نویافته در محیط جدید پذیرفته شوند.