در دنیای در حال توسعه، کسب‌وکارهای خانوادگی می‌توانند به اندازه دکه‌های خیابانی ابتدایی باشند. این بنگاه‌های کوچک به‌مراتب گران‌تر از سوپرمارکت­ها و فروشگاه‌ها می‌فروشند، اما مشتریان آن‌ها را دوست دارند چرا که در دسترس هستند، کالاهایی چون سیگار را به تعداد کم هم می‌فروشند و بسیاری از مشتریان با صاحبان آن‌ها آشنا هستند. حتی با گسترش فروشگاه­های بزرگ در همه جا، بیش از هشتاد درصد جمعیت دنیای در حال توسعه هنوز مشتری مغازه‌های خانوادگی هستند. بنابراین، این فروشگاه‌های پراکنده برای فعالان جهانی در عرصه کالای مصرفی فاسدشدنی، هم‌چون نوشابه، سیگار و شیرینی مبارزه دشواری به‌وجود می‌آورند.