By C. K. Prahalad / Allen Hammond
نوشته: سی.کی پرالاد و آلن هاموند
ترجمه: دکتر مریم شریفیان ثانی
به این چشمانداز ناامیدكننده از جهان پانزده سال آینده فكر كنید: اقتصاد جهانی از ركود فعلی خود بیرون میآید، اما رشد همچنان ضعیف و رنگباخته باقی میماند؛ تورم به تهدید خود ادامه میدهد؛ شكاف بین غنی و فقیر گستردهتر میشود و نشانههای هرج و مرج اقتصادی، ورشكستگی دولتی و جنگ شهری، مناطق درحالتوسعه را تهدید میكند؛ تروریسم به عنوان تهدیدی پایدار باقی میماند و به همین جهت، مسیر منابع مالی قابل توجهی را از بخش عمومی و خصوصی به سمت مسائل امنیتی هدایت میكند. مخالفت با نظام بازار جهانی شدیدتر میشود؛ شركتهای چندملیتی با آهسته كردن آهنگ سرمایهگذاری و عقبنشینی از بازارهای جدید، ریسكپذیری خود را كاهش میدهند.
حالا به این سناریوی امیدواركنندهتر فكر كنید: بر اثر سرمایهگذاری بخش خصوصی و فعالیت گسترده كارآفرینان، با ایجاد شغل و ثروت و به میدان آوردن سالانة صدها میلیون مشتری جدید به بازارگاه جهانی، اقتصاد مناطق درحالتوسعه بهطرز چشمگیری رشد میكند؛ چین، هندوستان، برزیل و بهتدریج آفریقای جنوبی، موتورهای جدید رشد اقتصاد جهانی میشوند كه موجب ارتقا رفاه و بهروزی در سرتاسر جهان میگردند. كاهش حاصله در میزان فقر، منافع اجتماعی بسیاری را بهبار میآورد؛ به ثبات بسیاری از مناطق درحالتوسعه كمك میكند و تعارضها و كشمكشهای شهری و بینمرزی را كاهش میدهد؛ تهدید تروریسم و جنگ كاهش مییابد و شركتهای چندملیتی بهسرعت در فضایی از رقابت و نوآوری چشمگیر رشد میكنند.
امكان وقوع هر دوی این سناریوها وجود دارد. اینكه كدامیك رخ دهد، در درجه اول با یك عامل مشخص میشود: تمایل شركتهای چندملیتی بزرگ برای ورود و سرمایهگذاری در فقیرترین بازارهای جهان. با فعال كردن تجارت و توسعه در قاعده هرم اقتصادی، شركتهای چندملیتی میتوانند به سرعت موجب بهبود زندگی میلیاردها انسان شوند و به ایجاد جهانی باثباتتر و كمخطرتر كمك كنند. برای نیل به این هدف، نیاز نیست كه شركتهای چندملیتی ابتكارات و اقدامات توسعه اجتماعی جهانی با هدفهای خیرخواهانه را رهبری كنند. فقط كافی است در جهت منافع خود تلاش كنند، زیرا منافع كسبوكاری بیشماری با ورود به بازار كشورهای درحالتوسعه بهدست میآید. در حقیقت، بسیاری از شركتهای نوآور (تشكیلات كارآفرینانه و نیز موسسات بزرگ و جاافتاده) در حال حاضر نیز به روشهایی كه درآمدهای سطح بالا ایجاد كند، به كارایی عملیاتی بیشتری منتهی گردد و منابع جدیدی از نوآوری را آشكار سازد، به فقرای جهان خدمت میكنند. برای این شركتها (و پیروان آنها) كسبوكار در قاعده هرم، امیدبخش فراهم آوردن مزیتهای رقابتی در آستانة قرن بیستمویكم مهمی است.