مصاحبه با دکتر محمدابراهیم محجوب
آقای دکتر به‌عنوان یک پیشکسوت در ترجمه متون مدیریتی علاقه‌مندیم تجربیاتتان را در اختیار علاقه‌مندان به این رشته قرار دهیم. با این رویكرد از خودتان بگویید. این‌كه تحصیلاتتان را چگونه آغاز كردید؟
نخست درود میفرستم به خوانندگان مجله وزین گزیده مدیریت و خرسندم از این‌كه مجالی دست داد تا كمی بیرون از فضای همیشگی گفت‌وگویی داشته باشیم. اگر عنوان پیشكسوت را كنار بگذارید خواهم گفت من درسم را در رشته مهندسی مكانیك خوانده‌ام، شاخه‌ای از فیزیك نظری یا در نگاه كلان، شاخه‌ای از علوم طبیعی. لیسانسم را از دانشگاه امیركبیر گرفتم. سپس برای ادامه به آمریكا رفتم. به انستیتو تكنولوژی نیوجرزی. قصد دكترا داشتم، اما انقلاب پیش آمد و موج برگشتن بچه‌های ایرانی ایجاد شد و من هم به فوق‌لیسانس بسنده كردم و به ایران برگشتم. دوسه سالی در دانشكده مكانیك دانشگاه امیركبیر سرگرم آموزش شدم تا انقلاب فرهنگی پیش آمد. سهچهار سال هم در پروژههای صنعتی درگیر شدم. در جنوب در منطقه كنگان، بوشهر، و سپس پارچین و مهرآباد. در آن موقع، جهاد بیش‌تر این پروژه‌ها را برای پشتیبانی جبهه‌ها در دست داشت ما هم كمك میكردیم. سرانجام علاقه دیرین، مرا به ادامه تحصیل در دانشگاه اتاوای كانادا كشاند. در آن‌جا در همان رشته مكانیك با گرایش دینامیك سیستمها دكترا گرفتم و پایان‌نامه‌ام را در زمینه دینامیك روبات‌ها نوشتم.
بی‌ارتباط به مدیریت آدم‌ها نیست، این‌طور نیست؟
هر كارشناسی سرانجام بهسوی مدیریت كشیده می‌شود. من هم سال‌های كارشناسی را در پروژههای ساختوساز به‌ویژه پروژههای نفتی گذراندم. گرایش من به مدیریت بیش‌تر از این رو است كه مدیریت تركیب دو شاخه مهم از علوم است. یكی علوم طبیعی كه در آن درس خوانده‌ام و یكی هم علوم انسانی كه به‌ناچار چون زنده هستم آن را تجربه كرده‌ام، خودم را مدیریت كرده‌ام، درس و زندگی‌ام را مدیریت كرده‌ام. به‌گمان من، مدیریت مرز مشترك این دو است. با هر دو حوزه هم‌پوشانی دارد. از طرفی هم یك سیستم است، منتها سیستمی بسیار پیچیده‌تر از سیستمی كه در مهندسی داریم. هر سازمانی، هر خط تولیدی، هر كارگاهی، هر فضای اجرایی به‌گمان من یك سیستم است، منتها یك سیستم بسیار پیچیده. مثل موجودات زنده. پس طبعاً آدم علاقه‌مند به سیستم و دینامیك به آن گرایش پیدا می‌كند. اگر آدم از پیچیدگی آن نترسد و فرار نكند و به شگفتی‌های آن توجه داشته باشد، به‌نظر من در سنجش با سیستم‌های مكانیكی صرف كه در حوزه مهندسی با آن سروكار داریم، زیبایی‌های مضاعف و چندگانه‌ای دارد..