BY Paul Leonardi/ Noshir Contractor                      
نوشته: پل لئوناردی و نوشیر کنترکتور
ترجمه: سعیده رجائی‌هرندی
به‌تازگی، تحلیل افراد (استفاده از بینش‌های آماری حاصل از داده‌های کارکنان برای مدیریت استعدادها) مورد توجه زیاد و حتا مورد پذیرش عمومی قرار گرفته است. با این حال، اکثر بنگاه‌ها فاقد درک درستی از آن ابعاد استعداد هستند که منجر به عملکرد در سازمان‌هایشان می‎شود. چرا؟ آن‌ها با علم تحلیل فقط ویژگی‌های کارکنان را بررسی می‌کنند، در حالی که تعاملات افراد هم به همان اندازه (اگر گویاتر نباشد) گویاست.
پژوهش‌ها نشان می‎دهند موفقیت بسیاری از کارکنان می‎تواند از طریق روابط آن‎ها توضیح داده شود، چیزی که موضوع یک رشته جدید به نام تحلیل رابطه‎ای است. مهم، یافتن «نشانه‌‎های ساختاری» است: الگوهای شبکه‌های اجتماعی که پیش‎بینی می‎کنند چه ‎کسی ایده‌های خوبی خواهد داشت، کدام کارکنان بیش‌ترین نفوذ را دارند (این در مورد رهبران ارشد نیست)، کدام تیم‌ها کارامد خواهند بود؛ کدام‎یک نوآوری بهتری خواهد داشت، سیلوها کجا قرار دارند و شرکت‎ها کدام کارکنان را نمی‎توانند از دست بدهند.
این مقاله توضیح می‎دهد باید به چه شاخص‌هایی توجه شود و چگونه بسیاری از شرکت‌ها در حال حاضر مواد خام مورد نیاز برای ایجاد مدل‌های تحلیل رابطه‎ای («خروجی دیجیتال» از ارتباطات داخلی خود) را دارند.