By Gary Hamel/ Michele zanini 

نوشته: گری همل و میشل ظنینی

ترجمه: حسین حسینیان

نگاه به کارگران ساده به‌عنوان ماشین‌های بی‌فکر به انقلاب صنعتی برمی‌گردد، زمانی که بیش‌تر کارگران کم‌سواد بودند و افکار فردریک تیلور حاکم بودند و مدل بوروکراتیک وی یک نظام طبقاتی از متفکران و مجربان را نهادینه کرده بود که هنوز هم وجود دارد (که جای تاسف دارد، زیرا این مدل امکان می‌دهد منبع بزرگی از نبوغ انسان دست‌نخورده بماند. در نتیجه، عملکرد بنگاه آسیب می‌بیند. اما راهی برای خروج از این دام وجود دارد، راهی که میشلن، تولیدکننده فرانسوی تایر، هم پیدا کرد‌. این شرکت از سال 2012، تحت لوای «توان‌افزایی» اختیار و پاسخگویی کارگران خط‌مقدم جبهه را به‌طور چشمگیری افزایش داده است شروع این تغییر از طریق یک فرایند پایین‌به‌بالا شامل آزمایش‌های هدفمند در برخی کارخانه‌ها و سپس تعمیم تدریجی رویکردهای موفق به کل کارخانه‌ها بود. نتیجه: نیروی کار به‌شدت آگاه و بی‌وقفه مخترع. این منجر به کسب نیم‌میلیارد دلار از محل بهبود تولید تا سال 2020 شد.