Interviewed by Daisy Wademan Dowlig

مصاحبه كننده: ديزي وادمن داولينگ

ترجمه: امير احساني

زمانی که در سال 1980 من و همسر آینده‌ام، راجر براون، از دانشکده مدیریت دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شدیم، پذیرش پیشنهادهای شغلی در زمینه مشاوره مدیریت را به زمان دیگر موکول کردیم تا بتوانیم برنامه‌های كمك اضطراری به اردوگاه‌های آوارگان کامبوج را اجرا كنیم. ویتنام به‌تازگی کامبوج را مورد یورش قرار داده و خمر‌های سرخ را بیرون رانده بود و هزاران آواره به سمت مرزهای تایلند گریخته بودند. من مدیریت برنامه کودکان دچار سوء‌تغذیه را به‌عهده داشتم و با انبوهی از کودکان مریض مواجه بودیم. اما بسیاری از آن‌ها بر اثر دریافت غذا و داروهای اساسی، سلامتی خود را بازیافتند. من و راجر همیشه دنبال انجام كاری اثرگذار بودیم، اما این تجربه به ما تمرکز بخشید. دریافتیم اگر قبل از سن پنج سالگی كودكان اقدامی ‌انجام شود، می‌شود مسیر زندگی آن‌ها را به‌طور کلی و به‌طور مثبت تغییر داد. بعدها در پی چند سال فعالیت در رشته مشاوره مدیریت به آفریقا رفتیم و به‌طور مشترک هدایت برنامه نجات کودکان در سودان را به‌عهده گرفتیم.