By Adi Ignatius
نوشته: آدی ایگناسیوس
ترجمه: دکتر مریم بیدمشگی پور
انتقاد از بسیاری از مدیران‌عامل به تمرکز نزدیک‌بینانه آن‌هاست: آن‌ها بر دستیابی به اهداف کوتاه‌مدت به منظور افزایش دریافتی خود توجه بیش‌تری نشان می‌دهند. چنان‌چه شما نتایج بلندمدت را مطالعه کنید آیا می‌توانید بگویید کدام‌یک از رهبران بی‌تردید عملکرد بهتری داشته‌اند؟ رتبه‌بندی هاروارد بیزنس ریویو از بهترین یکصد مدیرعامل پاسخ به این سوال است.
به منظور تنظیم فهرست، به بررسی چگونگی عملکرد مدیران‌عامل شرکت‌های سهامی عام در کل دوره تصدیشان پرداخته‌ایم. ما رویکردی علمی و عینی بر اساس ارزیابی داده‌های «سخت» به جای شهرت یا روایت‌ها و داستان‌ها برگزیدیم. برای هر یک از مدیران سه شاخص را مورد بررسی قرار دادیم: بازده سهامدار متناسب‌شده با صنعت، بازده سهامدار متناسب‌شده با کشور و افزایش ارزش بازاری شرکت.
مدیران‌عاملی که در فهرست سال 2014 آمده‌اند، بدون شک بسیار تاثیرگذار بوده‌اند. به‌طور متوسط، پنجاه نفر برتر، بازده سهام‌داری برابر با 1350 درصد در دوره تصدیشان داشته‌اند. که به معنای بازده سالیانه‌ای برابر با 26.2 درصد است. اگر این را برای صنعت متناسب‌سازی کنیم، متوسط بازده سهامدار در مورد پنجاه نفر نخست فهرست ما 1161 درصد و در مورد تاثیر کشوری 1087 درصد است. ولی نتایج نفر نخست، جف بزوس، بسیار جالب‌توجه است. تحت رهبری وی، آمازون توانست بازده کشوری برابر با 15189 درصد و صنعت 14917 درصد را رقم زده و ارزش بازاری شرکت خود را به 140میلیارد دلار برساند.
هم‌چنین اطلاعات شناسنامه‌ای و دستمزدی مدیران‌عامل را نیز جمع‌آوری کردیم تا نقاط مشترک آن‌ها را دریابیم و به بررسی وجود هر گونه ارتباط میان عملکرد و میزان پرداخت به آن‌ها بپردازیم. با این‌که هر یک از مدیران‌عامل مسیر خاص خود را به سمت موفقیت پیموده‌اند، به‌نظر می‌رسد دو مسیر از بقیه بیش‌تر مورد اقبال قرار گرفته‌اند: بیش از یک‌چهارم مدیران‌عامل، دارای مدرک ام.بی.اِی بودند و کم‌وبیش همه آن‌ها علوم مهندسی خوانده بودند. ولی بزوس با قرار گرفتن در بالای فهرست این موارد را به ما خاطر نشان می‌سازد: بهترین مدیرعامل در بلندمدت همان فردی است که در کوتاه‌مدت عملکردی پایین‌تر از انتظار داشته است، ولی همین فرد به ریسک‌های بزرگ برای آینده دست زده و دستاوردهای قابل‌توجهی را رقم خواهد زد.